Zioła - Strona 4 z 7 - Ziołolecznictwo i zdrowie

Ostropest plamisty – oszustwo czy ratunek dla wątroby?

Ostropest plamisty (silybium marianum, gaertn) zobacz co na jego temat pisze literatura zielarska:

CIEKAWOSTKA

Ostropest plamisty (Silybum marianum (L.) Gaertn) to jedno z ziół najdłużej wykorzystywanych w leczeniu niekonwencjonalnym.

Często można spotkać się również z nazwą „oset mleczny”, która wzięła się stąd, że ucięte bądź ułamane gałęzie rośliny wypuszczają mleczną ciecz.

Jej łacińska nazwa nawiązuje do Marii Panny, ponieważ w okresie średniowiecza poznano dokładniej właściwości tej rośliny i zaczęto częściej wykorzystywać. Przez setki lat był używany jako antidotum na zatrucia grzybami.

NIGDY NIE KUPUJ GOTOWYCH ZMIELONYCH LUB SPROSZKOWANYCH NASION OSTROPESTU PLAMISTEGO! – LECZNICZE SUBSTANCJE SZYBKO SIĘ UTLENIAJĄ I PO KILKU GODZINACH OD ZMIELENIA NIE NADAJE SIĘ DO CELÓW LECZNICZYCH

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

Nadużywanie alkoholu i papierosów

Wysoki poziom cholesterolu

Choroby wątroby (zapalenie, marskość, zwyrodnienie, osłabienie)

Długie i obfite miesiączki

Obrzęki kończyn dolnych

Problemy z trawieniem

Stany zapalne i problemy skórne

[FMP]

OPIS ZIOŁA

Ostropest plamisty jest ziołem, które powinno znaleźć się w każdej apteczce. Jest to dość pospolita roślina, której lecznicze właściwości są znane od czasów antycznych, w medycynie ludowej wykorzystywane od setek lat do leczenia wszelkiej maści zatruć.

Ostropest ze względu na duże ilości dobrze przyswajalnej sylimaryny ma zbawienne działanie na wątrobę. Potrafi ją oczyścić, zregenerować i wspomóc w działaniu detoksykującym. Skutecznie rozprawia się z wolnymi rodnikami, które odpowiadają za degradację komórek. Dzięki temu chroni przed licznymi chorobami, także nowotworowymi, a także korzystnie oddziałuje na układ nerwowy.

Zaleca się spożywanie ostropestu osobom pracującym umysłowo i studentom. Jednocześnie nie udowodniono, by ta roślina posiadała jakieś wyjątkowo szkodliwe działanie, czy żeby było możliwe jej przedawkowanie.

Trudno przecenić także jej właściwości w kontekście cukrzycy typu II, ponieważ efektywnie reguluje poziom glukozy we krwi. To samo czyni z cholesterolem, który równoważy fitosterolami, czyli tzw. dobrym cholesterolem pochodzącym z roślin.

OPIS BOTANICZNY

Ostropest plamisty jest dość pospolitą rośliną. Do naszej strefy klimatycznej przywędrował znad basenu Morza Śródziemnego. Ma niewygórowane wymagania co do gleby, dlatego łatwo się go uprawia również we własnych ogrodach.

Cała roślina może dorastać do wysokości 160 cm i ma sporo wspólnego z innymi kwiatami z rodziny astrowatych. Wyróżnia się charakterystycznymi fioletowymi kwiatkami i kłującymi liśćmi. Właściwościami terapeutycznymi wykazują się natomiast ziarna rośliny.

GALERIA

1/3

2/3

[/FMP] 3/3

AKTYWNE SKŁADNIKI

Białka (25-30%), olej (20-30%) – cenny, bo zawierający wartościowe kwasy – olejowy i linolowy.

Sylimaryna (stężenie ok. 2-3%) – to zestaw flawonolignanów (sylibininy, izosylibiny, sylikrystyny, sylidianiny), która wspiera trawienie, działa żółciopędnie i przeciwzapalnie oraz pomaga w usuwaniu toksyn. Jest najważniejszym aktywnym składnikiem ostropestu regenerującym wątrobę.

Flawonoidy (takie jak: kwercetyna, apigenina, luteolina, naringenina, eriodictiol taxifolina) odpowiadające za ochronę przed atakami wirusów, bakterii i grzybów, działają przeciwrakowo.

Fitosterole (jak kampesterol, stigmasterol, beta-sitosterol) – tzw. dobry cholesterol, obniżający działanie i stężenie tego “złego” LDL.

Moringa oleifera – Antyoksydacja i piękno w jednym liściu.

Moringa olejodajna (Moringa oleifera) zobacz co na temat jej właściwości pisze literatura zielarska:

CIEKAWOSTKI

Moringa olejodajna (Moringa oleifera) jest niezwykłą egzotyczną rośliną. Bywa nazywana drzewem życia ze względu na rozmaite zastosowania między innymi w medycynie ludowej.

Ponieważ jej korzenie przypominają w smaku chrzan, jest też nazywana drzewem chrzanowym. W ekstremalnych sytuacjach można wykorzystać liście moringi do oczyszczania wody, gdyż wykazują działanie antybakteryjne. Od 3000 lat jest wykorzystywana w medycynie ajurwedyjskiej.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

Niedobory witamin i minerałów w organizmie

Rekonwalescencja, długi proces wracania do zdrowia po chorobach

Ryzyko wystąpienia cukrzycy

Osłabiona odporność

Problemy z koncentracją, przemęczenie, stres

Kłopoty z ciśnieniem krwi

Wysoki poziom cholesterolu

Bezsenność, problemy ze snem

Ochrona przed chorobą Alzheimera

Nadużywanie alkoholu i papierosów

[FMP]

OPIS ZIOŁA

Moringa olejodajna jest tym, czym powinien być super food. Zawiera ogromne stężenie antyoksydantów, witamin i cennych pierwiastków takich jak cynk, miedź, wapń, mangan, które w naszym klimacie są dostępne głównie latem w sezonowych warzywach i owocach.

Jej właściwości pomagają w leczeniu około 300 różnych schorzeń i są wykorzystywane od tysięcy lat w medycynie ludowej. Warto ją stosować na przykład przy problemach z bezsennością czy ogólnym osłabieniem bądź przemęczeniem.

Bardzo skutecznie wpływa na koncentrację i pracę mózgu. Pomoże też oczyścić organizm z toksyn, dlatego mogą ją stosować osoby sięgające po takie używki jak alkohol czy papierosy. Można ją stosować jako preparat działający profilaktycznie. Ochroni przed chorobami układu nerwowego i metabolicznego.

Jest zalecana dla cukrzyków, bądź osobom, które są genetycznie obciążone ryzykiem wystąpienia cukrzycy. W kosmetyce naturalnej i nie tylko wykorzystywany jest olej z nasion moringi. Pewną ciekawostką jest również fakt, że moringa olejodajna jest wykorzystywana w rolnictwie do tworzenia naturalnych, ekologicznych, ale za to bardzo wartościowych pasz dla zwierząt.

OPIS BOTANICZNY

Istnieje aż kilkanaście odmian moringi, jednak najbardziej znana i ceniona ze względu na swoje właściwości jest moringa olejodajna.

Jest to drzewo sięgające nawet 10 metrów wysokości, natomiast jego owoce i liście mogą mieć nawet ponad pół metra długości. Rośnie w Indiach i Pakistanie, ale też można je spotkać w innych ciepłych krajach w Afryce i Ameryce Południowej.

[/FMP]

GALERIA

1/4

2/4

3/4

4/4

[FMP]

AKTYWNE SKŁADNIKI

Antyoksydanty, aminokwasy i kwercetyna – spowalniające proces starzenia się komórek oraz wspierające działanie całego ustroju, w tym układu odpornościowego czy nerwowego. Wyławia i neutralizuje wolne rodniki.

Mangan i wapń – ważne dla zdrowia kości i stawów, ochrona np. przed osteoporozą.

Miedź, cynk – wspierające pracę mózgu, układu nerwowego, a także biorące udział w synteziebiałka i wpływające korzystnie na skórę, włosy i paznokcie.

Kempferol, beta sitosterol, kwas kawoilochinowy, zeatyna, enzymy – chroniące przed infekcjami grzybiczymi, bakteryjnymi i wirusowymi.

Kwasy Omega 3, Omega 6, Omega 9 – stanowiące ważny budulec komórek, zwiększające odporność organizmu i chroniące przed stanami zapalnymi.

Witamina B1, witamina B2, witamina B3, witamina B6, witamina B7, witamina D, witamina K – odpowiadające za odporność organizmu i prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych.

SPEKTRUM DZIAŁANIA

Nie na darmo moringa jest zaliczana do tzw. super food. Medycyna ajurwedyjska już trzy tysiąclecia temu opisała aż 300 chorób, które mogą być leczone przez moringę w różnych postaciach.

1. “Wspiera organizm w redukcji cholesterolu oraz trójglicerydów i reguluje pracę trzustki, co ma niebagatelne znaczenie dla cukrzyków i osób genetycznie zagrożonych cukrzycą. Zawarte w morindze antyoksydanty (których posiada ogromne stężenie) chronią komórki przed starzeniem się i wspierają organizm w walce ze stanami zapalnymi. Wykazuje korzystne działanie na układ nerwowy dzięki czemu pozwala utrzymać dobrą kondycję mózgu i chroni przed takimi chorobami jak Alzheimer.”

2. “Naturalnie wspiera pracę układu odpornościowego. Ze względu na wysoką zawartość witamin i cennych pierwiastków zaleca się spożywanie suplementów z moringi w okresie zimowym, kiedy nie mamy dostępu do świeżych owoców i warzyw (pomijając te marketowe). “

3. “Wspomniane już antyoksydanty pomogą też w walce z infekcjami. W przypadku przewlekłego przemęczenia również mogą pomóc preparaty z moringą. Często takie ogólne osłabienie i zniechęcenie wynika z niedoboru witamin i minerałów, dlatego przy regularnym stosowaniu moringi tego typu problemy powinny odejść w niepamięć. Moringa olejodajna sprawdzi się też u osób po ciężkich chorobach, wracających do zdrowia, przechodzących rekonwalescencję. Zioło to wspomaga walkę z wirusami i bakteriami, na które osłabiony organizm może jeszcze nie być odporny.”

4. “Ponieważ moringa wspiera działanie wątroby i produkcję enzymów, jest zalecana osobom palącym i często spożywającym alkohol. Pomoże usunąć nadmiar nagromadzonych toksyn i oczyścić organizm.”

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Odpowiednie do spożycia są liście, owoce i kwiaty oraz kora, poddane oczywiście stosownej obróbce. Wszystkie te elementy są wykorzystywane do tworzenia np. suplementów czy kosmetyków.

Najłatwiej jest przyrządzić napar z liści moringi olejodajnej – wystarczy zaparzyć suszone liście drzewa, jak każdą inną herbatę.

Zmielone liście lub susz można zastosować także jako dodatek do dań na ciepło bądź sałatek, jogurtów czy koktajli.

[/FMP]

Czarcie żebro – mityczne zioło oczyszczające.

CZARCIE ŻEBRO – Ostrożeń warzywny – (Cirsium oleraceum) zobacz co na jego temat pisze literatura zielarska:

CIEKAWOSTKI

Jeśli wiesz, że ostrożeń warzywny jest świetnym ziołem na detoks, to koniecznie sprawdź też cały artykuł poświęcony prawidłowo przeprowadzonemu detoksowi: https://www.fitoterapia.pl/detoks-zielarza

Ostrożeń warzywny doczekał się bardziej chwytliwej nazwy „czarcie żebro” dzięki swoim właściwościom, które dawniej przypisywano nadprzyrodzonym mocom.

„Żebro” z kolei nawiązuje do kształtu liści przypominających żebra. W wielu zakątkach Polski wierzono (i jak się okazało po badaniach całkiem słusznie) w działanie oczyszczające tej rośliny.

Według wierzeń kąpiel w czarcim żebrze pomaga na odpędzenie złych duchów, czy uroków rzuconych na daną osobę.

Nada się też dla dziecka, które „coś opętało” i jest niegrzeczne, bezustannie płacze i pokazuje swoją krnąbrną naturę. Cyganie, którzy ruszali na tabor spali nago na liściach ostrożenia warzywnego.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

Oczyszczenie organizmu z toksyn

Problemy dermatologiczne np. trądzik

Gastropatia zółciowa (zarzucanie żółci do żołądka)

Wrzody dwunastnicy

Spowolniony metabolizm

Biegunka

Osłabiona praca wątroby

Schorzenia nerek

Wypadanie włosów i łupież

Podrażnienia błon śluzowych np. jamy ustnej, gardła, żołądka i jelit

Bóle reumatyczne

Stany zapalne

Problemy układu trawiennego

[FMP]

OPIS ZIOŁA

Wokół czarciego żebra narosło sporo mitów. Być może dlatego, że jest to roślina tak często występująca w naszej strefie klimatycznej, a być może dlatego, że posiada liczne właściwości, które odkryto już dawno, ale nie potrafiono ich udowodnić naukowo. Dzięki temu stała się antidotum na uroki. A taki urok mogła podstępna wiedźma rzucić na niewinne dziecko zsyłając na niego bezsenność i płacz, albo na bogu ducha winnego staruszka przynosząc mu problemy wątrobowe.

Tymczasem w XXI wieku wiemy, że niezwykłe właściwości czarciego żebra nie mają nic wspólnego z magią, tylko z zawartością składników aktywnych. Dzięki nim roztwory z tego ziela pomagają na takie dolegliwości jak bóle reumatyczne, podrażnienia błon śluzowych czy eliminacja toksyn z organizmu.

Warto mieć ostrożeń pod ręką we wszystkich dolegliwościach związanych z wątrobą i układem trawienia. Pomoże na problemy metaboliczne, również przy cukrzycy. Nie dopuści też do powstania zbyt wysokiego poziomu cholesterolu we krwi (związane jest to między innym z eliminacją toksyn, które powodują stany zapalne – a stany zapalne powodują wzrost cholesterolu w organizmie).

Pomoże usunąć z organizmu szkodliwe produkty przemiany materii na każdy możliwy sposób – również przez skórę, a także nerki czy jelita. Bywa wykorzystywany do pielęgnacji włosów i skóry. Łagodzi podrażnienia, ale też poważniejsze problemy, takie jak oparzenia czy trądzik.

AKTYWNE SKŁADNIKI

Flawonoidy i kwasy fenolowe – wspierają pracę wątroby, działają odtruwająco, zatrzymują stany zapalne.

Fitosterole – roślinny „dobry” cholesterol, a także pektolinaryna, glikozydy apigeniny i luteoliny.

Laktony i fenolokwasy – wykazują działanie przeciwnowotworowe.

Inulina – ogranicza wchłanianie kalorii i wspiera metabolizm.

Garbniki – o działaniu przeciwzapalnym, antybakteryjnym i ściągającym np. na błony śluzowe.

SPEKTRUM DZIAŁANIA

Czarcie żebro służy przede wszystkim oczyszczaniu. W wierzeniach ludowych zdejmowało złe uroki, a w medycynie ludowej było stosowane jako środek przeciwzapalny i moczopędny. Jak pokazuje medycyna konwencjonalna – zupełnie słusznie.

1. “Ostrożeń wykazuje działanie detoksykujące na organizm. Wzmaga naturalne procesy odtruwające, podkręca przemianę materii i pozwala na szybsze oczyszczenie ustroju ze szkodliwych produktów przemiany materii.”

2. “Wspiera pracę wątroby i sprawną przemianę materii dzięki wsparciu produkcji żółci. Chroni także przed marskością wątroby i jej stłuszczeniem, a jednocześnie skutecznie regeneruje komórki tego organu.”

3. “Dzięki właściwościom rozkurczowym wspiera leczenie kamicy i stanów zapalnych wątroby. Mocniejszy napar z ostrożnia pomoże zatrzymać biegunkę. Istnieją już pewne badania potwierdzające, że zawarte w czarcim żebrze składniki pomagają zwalczać zmiany nowotworowe, dlatego warto je spożywać w miarę regularnie, w celach profilaktycznych.”

4. “Nie zaszkodzi także spożywanie naparu z czarciego żebra przez osoby cierpiące na cukrzycę – ponieważ skutecznie obniża poziom cukru we krwi. Ponadto sprawnie leczy bóle pochodzenia reumatycznego – łagodzi dolegliwości kości i stawów.”

5. “Znane są też właściwości korzystne dla skóry. W tradycji ludowej czarcie żebro stosowano do pielęgnacji włosów. Dzięki właściwościom oczyszczającym pomaga też w zwalczaniu łupieżu. Kąpiel czy okłady na skórę z czarciego żebra przyspieszają regenerację tkanek. Warto sięgnąć po ten sposób, jeśli chcemy zwalczyć otarcia, zapalenie spojówek, trądzik, wysypkę czy skórne reakcje alergiczne. Łagodzi nawet oparzenia i objawy przewlekłych chorób skóry.”

6. “Ponadto kąpiel w czarcim żebrze może być po prostu przyjemna i kojąca. Sprawdzi się jako sposób na łagodzenie napięć wynikających ze stresu.“

OPIS BOTANICZNY

Ostrożeń warzywny jest dość pospolity w Azji i w Europie. W Polsce można go spotkać na terenach nizinnych. Lubi ziemię wapienną, wilgotną i żyzną, więc najłatwiej go spotkać na torfowiskach i łąkach czy brzegach jezior na Warmii i Mazurach.

Wyrasta na prostej łodydze nawet do wysokości 1,5 metra. Jego koronę wieńczą kwiaty w postaci zielonkawych koszyczków. Kwitnie od lipca do września. W ziołolecznictwie zastosowanie znajduje łodyga i liście.

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Najbardziej popularnym, bo zakorzenionym w naszej tradycji sposobem wykorzystania czarciego żebra jest kąpiel. Aby ją przygotować, należy przez 15 minut gotować w dużym garnku wody 50 g ziela. Przecedzić i wlać do wanny.

Napar: 1-2 łyżeczki zalewamy gorącą wodą i parzymy pod przykryciem przez 15 minut. Mocniejszy napar uzyskamy gotując roztwór przez 15 minut na małym ogniu.

Nalewka z czarciego żebra: można ją wykonać stosując proporcję 1:5 na 50% wódce lub gorącym winie.[/FMP]

Rumianek – Łagodzi bóle i reguluje organizm.

RUMIANEK (Mairicaria chamomilla L.) zobacz co na jego temat pisze literatura zielarska:

CIEKAWOSTKI

Rumianek (Mairicaria chamomilla L.) – choć jego właściwości terapeutyczne były znane już w czasach starożytnych, w średniowieczu był uważany głównie za roślinę dekoracyjną.

Jedyne wyjątkowe działanie, jakie jej przypisywano, było rzekome odstraszanie demonów.

W wierzeniach ludowych natomiast rumianek miał właściwości oczyszczające – mycie rąk w naparze z rumianku oddalało nieczyste myśli, zaś skropienie izby tymże roztworem chroniło przed urokami.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

Zaburzenia nerwowe

Problemy żołądkowe

Rozmaite dolegliwości bólowe

Podrażnienia oczu

Choroby dolnych dróg moczowych i hemoroidy

Choroby układu oddechowego

Wrzody

Kolki niemowlęce

Migreny i zwykłe bóle głowy

Alergie

Stany zapalne

[FMP]

OPIS ZIOŁA

Rumianek (Mairicaria chamomilla L.) nazywany często pospolitym bynajmniej nie jest pospolitym zjawiskiem w ziołolecznictwie, choć jako roślina jest w stanie przyjąć się właściwie wszędzie. Znajduje zastosowanie w leczeniu schorzeń fizycznych, psychosomatycznych i w kosmetyce. Jego główną cechą są właściwości łagodzące.

Rumianek jest jak troskliwa babcia, która zna sposób na każdą dolegliwość i warto mieć go pod ręką. To zioło złagodzi stany zapalne skóry, zmniejszy bóle głowy i dolegliwości żołądkowe wynikające z napięcia nerwowego oraz złagodzi stany lękowe i depresyjne.

Z suszonych kwiatów można przygotować herbatę, nalewkę, tonik do twarzy, okłady, a nawet kąpiel, która osłabi chociażby objawy egzemy. Sprawdzi się we wszelkich problemach z trawieniem. Poprawi perystaltykę jelit, rozluźni napięcia mięśni i przywróci normalne funkcjonowanie żołądka czy wątroby.

Jego działanie antyseptyczne zdezynfekuje gardło, drogi oddechowe, a także układ moczowy, gdzie lubią gnieździć się bakterie. Nalewka z rumianku to z kolei doskonały sposób na walkę z migrenami, napięciem nerwowym i ogólnie złym samopoczuciem.

Odpowiednio przygotowany okład przyniesie ulgę oczom zmęczonym po całym dniu patrzenia w ekran komputera. Świetnie sprawdzi się jako środek zwalczający objawy grypy i przeziębienia.

OPIS BOTANICZNY

Jest to gatunek z rodziny astrowatych. Niezbyt wymagający, dlatego choć pochodzi z terenów południowo-wschodniej Europy rośnie na prawie całym świecie. W Polsce łatwo go spotkać na obrzeżach pól uprawnych.

Rumianek z powodzeniem można zasadzić we własnym ogrodzie. Ze względu na jego cechy medyczne jest jedną roślin najliczniej hodowanych w kraju. Roślina osiąga wysokość od 10 do 60 cm, ma biało-żółte kwiatki o charakterystycznym, ale delikatnym zapachu.

[/FMP]

GALERIA

1/4

2/4

3/4

4/4

[FMP]

AKTYWNE SKŁADNIKI

Olejki eteryczne do 1,5%, a w nich znajdziemy cholinę, chamuzalen (o działaniu przeciwalergicznym).

Flawonoidy o działaniu przeciwutleniającym i rozkurczowym.

Fitosterole – roślinny „dobry” cholersterol, gorczyce wspierające proces trawienia, a także garbniki, alfa-bisabolol oraz związki kumarynowe i śluz mające działanie antybakteryjne, rozkurczowe, przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe.

Witamina C i PP oraz sole mineralne odpowiadające za sprawne działanie układy krążenia i ogólne funkcjonowanie organizmu.

SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Rumianek kojarzy się z łagodnością i jest to jak najbardziej trafne powiązanie. To zioło ma właściwości łagodzące, rozkurczowe, odprężające i przeciwzapalne. Ponadto rumianek wykazuje działanie przeciwgrzybicze, regeneracyjne, relaksacyjne i tonizujące. Sprawdzi się we wszystkich tych dolegliwościach żołądkowych, które mają związek z napięciem nerwowym i skurczami mięśni gładkich. Poradzi sobie ze zgagą, wymiotami i ogólnie złym samopoczuciem czy też bólem, który nie zawsze potrafimy zlokalizować w konkretnym miejscu brzucha. Ponadto zapobiega wzdęciom i reguluje cały proces trawienia.”

2. “Złagodzi również bóle menstruacyjne i mdłości u kobiet w ciąży. Dzięki działaniu antyseptycznemu napary z rumianku pomagają pozbyć się z organizmu zakażeń bakteriami. Te często atakują np. nerki czy pęcherz moczowy.”

3. “Rumianek ma także szerokie zastosowanie w kosmetyce. Stosowany w warunkach domowych również może okazać się pomocny. Pomaga w szybszym gojeniu ran, zmniejsza blizny i rozstępy, jak również łagodzi stany zapalne i podrażnienia pojawiające się na skórze. Nacieranie się roztworem rumianku pozwala rozjaśnić przebarwienia. Zmiękcza, ujędrnia i delikatnie wygładza skórę. Rozjaśniające właściwości są też przypisywane szamponom i płukankom rumiankowym.”

4. “Znane jest też działanie przeciwobrzękowe rumianku, dlatego warto robić sobie z niego okłady na spuchnięte, zmęczone oczy. Herbatę z rumianku można pić także na przeziębienie. Znakomicie radzi sobie z zapaleniem zatok, katarem, kaszlem czy innymi objawami grypy. Udowodniono także, że rumianek łagodzi objawy kataru siennego.”

5. “Nalewka, podobnie jak i napar pomogą złagodzić dolegliwości wynikające z napięcia nerwowego, takie jak bóle głowy, migreny, ogólnie złe samopoczucie, a nawet problemy ze snem. Od lat rumianek i preparaty zawierające go w składzie stosuje się do łagodzenia kolki u dzieci.”

6. “Wstępne badania pokazują, że rumianek hamuje mutacje komórek prowadzące do rozwoju nowotworów.”

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Napar – należy zalać 2 łyżki kwiatów 2 szklankami gorącej wody. Po 15 minutach parzenia należy napar odcedzić i pić 3 razy dziennie po pół szklanki w przypadku problemów z układem trawiennym lub używać do płukania jamy ustnej w przypadku bólu gardła.

Okłady – zalewamy 3-4 łyżki stołowe rumianku szklanką gorącej wody. Odcedzamy po 5 minutach i wkładamy fusy pomiędzy gazę. Można przykładać na skórę lub na zmęczone oczy. Koniecznie odczekać aż całość przestygnie!

Tonik do twarzy – nada się do przemywania cery mieszanej – 2 łyżeczki suszonych lub świeżych kwiatów rumianku połączyć z 1 łyżeczką gliceryny i ½ szklanki wody destylowanej.

Kąpiel rumiankowa – Wsyp do dużego garnka zawartość opakowania, zalej 3 litrami wody i zagotuj przez 25 minut. Następnie przelej do wanny z ciepłą wodą.

[/FMP]

Liść czarnej porzeczki – usuwa toksyny i infekcje.

Porzeczka czarna (Ribes nigrum)

CIEKAWOSTKI

Znaną w Polsce inną nazwą czarnej porzeczki jest smrodynia. To wdzięczne określenie roślina zawdzięcza swojemu charakterystycznemu zapachowi, który wydziela właściwie cały krzew, a przede wszystkim liście.

W Europie jest uprawiana prawdopodobnie od XV wieku, ale jej właściwości lecznicze doceniono nieco później. Choć jest ceniona jako owoc, z którego można wykonać liczne przetwory, takie jak wino, dżemy i konfitury, to jednak nie jest zbyt często stosowana w celach leczniczych.

Tymczasem jako jedna z niewielu roślin jest rekordzistką pod względem zawartości cennych antyoksydantów.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ

Problemy trawienne

Zatrucia pokarmowe

Zapalenia błon śluzowych

Reumatyzm

Choroby wirusowe

Obrzęki

Zakażenia grzybicze i bakteryjne

Stany zapalne górnych dróg oddechowych

Alergie

Migrena

Choroby układu moczowego

Nieżyt jelit

[FMP] OPIS ZIOŁA

Myśląc o porzeczkach większość z nas od razu czuje słodkawy i cierpki smak tych owoców. Odpowiadają za niego zawarte również w liściach garbniki i olejki eteryczne oraz inne składniki, które mają korzystny wpływ na zdrowie.

Przede wszystkim jest to potężne źródło witaminy C oraz rutyny, która poprawia jej wchłanianie, a jednocześnie uszczelnia błony śluzowe i wspiera pracę układu odpornościowego. Właśnie dlatego świetnie sprawdzi się w profilaktyce przeziębień i grypy, a także chorób układu oddechowego.

Można tak leczyć kaszel czy ból gardła, ale też zwalczać objawy alergii. Te same właściwości ściągające przyspieszą gojenie ran.

Liść czarnej porzeczki wspiera pracę całego układu trawiennego, dlatego pomaga w leczeniu biegunek czy też ogólnie niestrawności.

Pobudzi ospały metabolizm, a dzięki właściwościom tonizującym pomoże pozbyć się z organizmu toksyn.

Specyficzna kombinacja składników aktywnych wspiera prawidłowe działanie układu krwionośnego i pracę serca.

Pomaga wyregulować ciśnienie krwi i chroni przed powstawaniem miażdżycy. Istotną zaletą jest też działanie moczopędne. Dzięki temu pozwala na zmniejszenie obrzęków towarzyszących między innymi właśnie chorobom serca czy reumatyzmowi.

Ta sama właściwość przyniesie też ulgę w walce z infekcjami pęcherza. Dodatkowo liść porzeczki zadziała tonizująco i odkażająco.

OPIS BOTANICZNY

Czarna porzeczka jest rośliną wieloletnią, występującą na terenach nizinnych i na części wyżyn w Polsce w swojej dzikiej postaci. Oczywiście nie ma zbyt wygórowanych wymagań, dlatego łatwo hodować ją w przydomowym ogródku.

Jest to krzew sięgający maksymalnie do 2 metrów wysokości i całość wydziela specyficzny zapach. Jest powszechnie ceniony za swoje owoce, ale surowcem leczniczym są również duże liście o sercowatym kształcie. To one wydzielają wspomnianą charakterystyczną woń.

Kwitnie od kwietnia do maja, natomiast owoce pojawiają się około lipca – sierpnia.

[/FMP]

GALERIA

1/4

2/4

3/4

4/4

[FMP]

AKTYWNE SKŁADNIKI

Garbniki – o działaniu ściągającym na skórę i błony śluzowe.

Rutyna – wspierająca naturalne mechanizmy ochronne organizmu, uszczelnia naczynia krwionośne

Kwasy organiczne, olejek eteryczny – działające grzybobójczo i przeciwwirusowo.

Flawonoidy – mają działanie oczyszczające i pomagają w wyprowadzaniu toksyn z organizmu.

Sole mineralne, antyoksydanty – chronią przed nowotworami i spowalniają proces starzenia się komórek.

SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Liście czarnej porzeczki stanowią naturalny środek przeciwwirusowy, przeciwbakteryjny, grzybobójczy i przeciwzapalny. Już tych kilka cech powinno przekonać do każdego, że jest to niezwykle cenny surowiec z naturalnej apteki.”

2. “Dzięki działaniu wykrztuśnemu pomoże przy mokrym kaszlu w opróżnieniu płuc z wydzieliny.”

3. “Właściwości tonizujące i odtruwające powodują, że organizm łatwiej oczyszcza się z toksyn i staje się bardziej odporny na ataki chorób.”

4. “Napary z liści czarnej porzeczki przyniosą ulgę osobom z problemami żołądkowymi. Przyspieszą wydzielanie soków trawiennych regulując przy tym pracę żołądka, trzustki i jelit oraz wspierając prawidłową przemianę materii. Jednocześnie zapobiega powstawaniu obrzęków wynikających z rozmaitych chorób.”

5. “Liść czarnej porzeczki podziała odwadniająco i moczopędnie, ale też rozkurczowo przynosząc ulgę między innymi w reumatyzmie.“

6. “Liście czarnej porzeczki mają też korzystny wpływ na układ krążenia i pracę serca. Zmniejszają wchłanianie cholesterolu, a także blokują proces powstawania miażdżycy, chronią przed zawałem. Ponadto łagodnie regulują ciśnienie krwi. Wspierają pracę układu limfatycznego i oczyszczają go.”

7. “Ich właściwości docenią też osoby cierpiące na migreny czy alergie, a nawet artretyzm.”

8. “Warto mieć pod ręką napar czy odwar w przypadku chorób układu moczowego. Pomogą go oczyścić i zdezynfekować pozbywając się infekcji. Ponadto w ten sposób dostarczymy organizmowi potężną porcję witaminy C – również ważnej przy leczeniu np. zapalenia pęcherza.”

9. “Zawarte w nich garbniki mają działanie ściągające, co pomaga we wszelkich dolegliwościach atakujących błony śluzowe. Dzięki temu świetnie sprawdza się w leczeniu przeziębień i grypy oraz infekcjach gardła czy ogólnie – dróg oddechowych.”

10. “Podziała również na zmiany skórne czy owrzodzenia. Zarówno te znajdujące się na skórze, jak i wewnątrz organizmu (np. w przewodzie pokarmowym). Zadziała podobnie jak szałwia.”

11. “Ogromne ilości flawonoidów i antyoksydantów hamują proces powstawania nowotworów, a także spowalniają proces starzenia się tkanek. Skutecznie odpierają ataki wolnych rodników i oczyszczają organizm z metali ciężkich.”

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Napar: stołową łyżkę suszu zaparzyć w szklance wrzątku przez 10 minut. Można spożywać 2 razy dziennie, a także używać go do płukania jamy ustnej (zadziała ściągająco na błony śluzowe).

Odwar do płukania jamy ustnej: 50 gramów suszonych liści gotować przez pół godziny nie doprowadzając do wrzenia. Stosować kilka razy dziennie.

[/FMP]

Zioła szwedzkie – Lecznicza siła 11 ziół.

Podstawową wersję ziół szwedzkich stanowi mieszanka 11 roślin. Wchodzi w nią w różnych proporcjach aloes, mirra, szafran, senes, kamfora, korzeń rabarbaru, kurkuma, manna, drakiew, korzeń dziewięćsiłu i arcydzięgiel. Zobacz co na ich temat pisze literatura zielarska:

CIEKAWOSTKI

Wśród mniej lub bardziej popularnych mieszanek ziół należy wyróżnić zioła szwedzkie, które stanowią receptę na długowieczność.

Legenda głosi, że ich pierwotną wersję stworzył Paracelsus, jednak nie ma na to żadnych dowodów, zaś sama formuła po prostu zaginęła. Dopiero po kilku wiekach na nowo odkryli ją szwedzcy lekarze Claus Samst i Urban Hjame. Odtworzyli recepturę i przyczynili się do jej nagłośnienia.

Samsta można uznać za chodzącą reklamę szwedzkich ziół. Zarówno cała jego rodzina, jak i sam mężczyzna dożyli sędziwego wieku. Claus Samst zresztą umarł w wieku 104 lat w wyniku upadku z konia.

Po II wojnie światowej tę mieszankę rozpropagowała zielarka Maria Treben.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

Brak energii życiowej PMS i bóle menstruacyjne

Hemoroidy

Na koncentrację

Na wyciszenie

Zawroty i bóle głowy

Zapalenie spojówek

Schorzenia i problemy dermatologiczne Bóle zębów, gardła, zapalenie migdałków

Kolka, problemy żołądkowe i całego układu pokarmowego

Oparzenia, odmrożenia

Reumatyzm

Bezsenność

Przeziębienie, grypa

Katar sienny

Osłabienie, brak apetytu

Stres

Osłabienie organizmu

[FMP]

OPIS ZIOŁĄ

Liczne legendy jakie narosły wokół magicznych właściwości ziół szwedzkich mają jednak w sobie ziarno prawdy. Ostatecznie najnowsze badania prowadzone nad właściwościami poszczególnych ziół dowodzą ich korzystnych aktywności.

W przypadku ziół szwedzkich słowa klucze to: witalność, młodość, zdrowie – to właśnie to zapewnia regularne spożywanie nalewki z tej mieszanki. Trudno przecenić ich profilaktyczne działanie, ale ogromne znaczenie ma też doraźna pomoc jaką niosą w licznych dolegliwościach.

Otóż zioła szwedzkie pomagają w leczeniu bezsenności i skutków stresu, takich jak migreny czy napięciowe bóle całego ciała. Dzięki tym właściwościom łagodzi także objawy PMS czy też zmniejsza bóle menstruacyjne.

Chronią, ale też przynoszą ulgę w takich przypadkach jak przeziębienie i grypa czy też zapalenie gardła, katar bądź katar sienny, gorączka i kaszel.

Picie nalewki z ziół szwedzkich rozwiąże wiele problemów układu trawiennego, w tym chociażby zaparcia czy wzdęcia, ale też ogólnie niestrawność bądź brak apetytu. Jeżeli nasza dieta jest uboga w błonnik, to ochroni też przed powstaniem hemoroidów.

Okłady ze szwedzkich ziół z kolei pomogą przy podrażnieniach oczu, ale też przyspieszą gojenie ran, złagodzą trądzik czy oparzenia oraz odmrożenia. Te same właściwości docenią także reumatycy.

AKTYWNE SKŁADNIKI

Angelicyna – zwalczająca bezsenność.

Garbniki – działanie ściągające i obkurczające, chroniące przed atakami wirusów i bakterii.

Fitosterole – chroniące przed atakami wolnych rodników.

Flawonoidy – wspierające pracę układu odpornościowego.

Olejki eteryczne – działanie uspokajające, odprężające, wspierające proces trawienia, działanie antybakteryjne.

i tysiące innych aktywnych składników zawartych w całej mieszance ziół.

SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Nalewka z ziół szwedzkich stanowi panaceum na różne popularne dolegliwości, a także eliksir pozwalający na uniknięcie licznych schorzeń oraz na zachowanie młodości. Pomoże leczyć zapalenie gardła, choroby układu oddechowego, a także zmniejsza dolegliwości bólowe, w tym na przykład bóle głowy, menstruacyjne czy bóle zębów. Istnieją dowody na to, że nalewka z ziół szwedzkich pomaga w regulowaniu cyklu miesiączkowego.”

2. “Ma korzystne działanie na układ krwionośny. Wspiera proces produkcji krwi, a także lekko podnosi ciśnienie, poprawia krążenie ioczyszcza krew. Są osoby, które nalewką z ziół szwedzkich leczą kaca, jednak istnieje prawdopodobieństwo, że działa to raczej na zasadzie „klin klinem”. W przypadku ospy u dziecka można złagodzić jej przebieg podając maluchowi rozcieńczoną nalewkę, zaś samym roztworem da się smarować skórę tam, gdzie została zmieniona przez chorobę. Do tego szwedzkie zioła leczą rany, trądzik i wysypki, a nawet oparzenia i odmrożenia.”

3. “Znane są też właściwości wspierające pracę układu trawiennego. Warto stosować taką nalewkę dla polepszenia apetytu, ale też dla złagodzenia wszelkich problemów trawiennych, w tym także bólu żołądka, wzdęć, zaparć czy niestrawności.”

4. “Można ją stosować do leczenia bólu głowy i jej zawrotów. Nalewka podziała też stymulująco na koncentrację i poprawi pamięć, a przy tym pozwoli się nieco uspokoić i wyciszyć. Redukuje też szumy w uszach i bóle uszu.”

5. “Osoby, które pracują przed komputerem albo borykają się z zapaleniem spojówek, czy też zmęczeniem i pieczeniem oczu poczują ulgę po okładach z rozcieńczonej nalewki. Zarówno okłady, jak i picie nalewki zmniejszą też bóle reumatyczne.”

6. “Chroni układ pokarmowy i leczy hemoroidy powstające na skutek monotonnej diety. Pomoże też się wyciszyć, uspokoić, zmniejszyć napięcie nerwowe i ułatwi zasypianie.”

7. “Nalewka z ziół szwedzkich może być też stosowana profilaktycznie dla wzmocnienia działania układu odpornościowego, ale też dla poprawienia ogólnej kondycji organizmu i witalności. Złagodzi również objawy grypy i przeziębienia, jeśli już takie nas zaatakują. Łagodzi katar wynikający zarówno z infekcji, jak i ten alergiczny.”

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Nalewka – mieszankę ziół szwedzkich należy zalać 1,5 litra alkoholu – najlepiej wódki 38- 40%. Całość umieścić w 2-litrowej butelce i odstawić na 2 tygodnie w słonecznym miejscu lub blisko grzejnika bądź pieca. Każdego dnia należy wstrząsnąć nalewką. To samo trzeba uczynić przed odcedzeniem i przelaniem do mniejszej butelki oraz przed każdym użyciem. Nalewkę wykonaną w ten sposób można przechowywać latami. Jej skuteczność wzrasta z wiekiem.

Nie należy łączyć mleka z nalewką, dlatego spożywając nalewkę lepiej nie jeść od razu po tym niczego mlecznego.

W przypadku zastosowania zewnętrznego – przed podaniem na skórę należy jej powierzchnię zabezpieczyć np. wazeliną kosmetyczną, żeby nie podrażnić jej zawartym w nalewce alkoholem.

Po zioła szwedzkie nie powinny sięgać kobiety w ciąży, a także epileptycy, osoby z niedrożnością jelit, marskością wątroby i niewydolnością nerek.

[/FMP]

Kurkuma – Niesamowicie silne zioło PRZECIWZAPALNE!

Kurkuma – mielony korzeń – zobacz co na jej temat pisze literatura zielarska:

CIEKAWOSTKI

Kurkumina to organiczny związek chemiczny, który otrzymuje się dzięki wyodrębnieniu z kłączy Ostryżu długiego (Curcuma longa), znanego bardziej pod nazwą kurkuma. Roślina ta bywa też nazywana szafranem indyjskim, żółtym imbirem lub żółtym korzeniem.

Związek ten po raz pierwszy wyizolowano w 1815 roku, kiedy francuscy chemicy opisali izolację “żółtej substancji barwiącej” z kłącza kurkumy i nazwali ją kurkuminą. Dziś kurkumina ma jeszcze jedną nazwę – E100, czyli nadany przez UE kod chemiczny dodatku do żywności, należącego do grupy bezpiecznych barwników spożywczych.

Sama kurkuma pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. W starożytnym okresie nie była jedynie przyprawą, ale służyła także jako żółty barwnik. Do dziś w hinduskiej religii używa się jej, aby zabarwiać święte szaty.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

stany zapalne w układzie pokarmowym (wrzody, zapalenia błon śluzowych)

mgła mózgowa/otępienie (nieszczelna bariera krew-mózg)

dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego i wątroby

kłopoty trawienne

odrobaczanie

wzdęcia i gazy

reumatoidalne zapalenie stawów

terapia przeciwnowotworowa

profilaktyka układu krążenia

[FMP]

OPIS ZIOŁA

Mówiąc kurkumina, myślimy kurkuma, a to dlatego, że te dwa wyrazy są ze sobą ściśle związane. Kurkumina jest bowiem pozyskiwanym z kurkumy. O jej właściwościach leczniczych wiedzieli mieszkańcy Dalekiego Wschodu już ponad 4000 lat!

Do Europy kurkuma trafiła w XIV wieku, gdy Marco Polo wyruszył po jedwab, odkrywając przy okazji swojej wyprawy obce mu wtedy zioło, przypominające wyglądem imbir.

Kurkumina posiada silne działanie przeciwzapalne, przeciwutleniające, przeciwgrzybiczne i antybakteryjne. To jedynie niektóre zalety tego wyjątkowego związku.

Dosyć, że ma ona zbawienny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka, to w dodatku można spożywać ją długofalowo. Bowiem badania wykazały jej niską toksyczność, a praktyczne zastosowanie jej przez mieszkańców Azji potwierdza, że długotrwałe zażywanie kurkumy w niewielkich ilościach nie wywołuje negatywnych efektów.

OPIS ZIOŁA

Kurkumina posiada silne działanie przeciwzapalne, antybakteryjne, przeciwgrzybiczne oraz przeciwutleniające.

Wykazując działanie antyoksydacyjne, neutralizuje wolne rodniki poprzez bezpośrednie blokowanie ich działania.

Stosowana jest w leczeniu miejscowym w przypadkach trudno gojących się ran, obrzęków i stanów zapalnych różnych narządów.

Kurkumina działa też antydepresyjnie, zwiększając w organizmie stężenie serotoniny i dopaminy, nazwanych hormonami szczęścia.

Jest też środkiem zapobiegającym demencji oraz chorobie Alzheimera.

[/FMP]

OPIS BOTANICZNY

Kurkuma jest byliną z rodziny imbirowatych, nie dziwi więc, że wyglądem przypomina imbir. Dorasta do 1 m wysokości, tworząc prostą, nierozgałęzioną łodygę. W jej dolnej części wyrastają naprzemiennie liście o długości do 50 cm

Kurkuma wydaje bezlistny kwiat w postaci kłosa kwiatowego. Kłącze kurkumy o długości 6 cm i szerokości 1,5 cm, przybiera nieregularne, czasem lekko rozgałęzione, jajowate kształty.

Kłącza posiadają cienką korę, a w środku są gładkie, lekko błyszczące, o jednolitej barwie pomarańczowożółtej.

GALERIA

1/5

2/5

3/5

4/5

5/5

[FMP]

AKTYWNE SKŁADNIKI

Kurkuma to bomba witaminowa. Znajduje się w niej witamina E będąca silnym przeciwutleniaczem oraz ochroną krwinek czerwonych,witamina K, która m.in chroni kości przed złamaniami i zapobiega wapnieniu żył oraz witaminy z grupy B odpowiedzialne przede wszystkim za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, czyli B1 (tiamina), B2 (ryboflawina), B3 (niacyna), B6 (pirodyksyna), a także B9, czyli kwas foliowy o działaniu krwiotwórczym.

Kurkuma to również bogactwo składników mineralnych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu, takich jak żelazo odpowiedzialne za transport krwi i tworzenie składników krwi, magnez stabilizujący pracę układu nerwowego czy też regulujący pracę mięśni, sód, który odpowiada m.in. za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i mięśniowego, potas który pomaga m.in. utrzymać odpowiednie ciśnienie krwi oraz napięcie mięśni i fosfor ważny dla zębów, dziąseł oraz kości i stawów.

Kurkumina zawiera w sobie także miedź, wapń, mangan i cynk. Wśród związków aktywnych tej rośliny znajdują się też olejki eterycznenp. tumeron, które pobudzają wydzielanie żółci i zapobiegają wzdęciom, a nawet przyspieszają procesy naprawcze w mózgu.

SPEKTRUM DZIAŁANIA

Udowodniono, że naturalne związki bioaktywne przyjmowane w dawkach profilaktycznych, należą do najefektywniejszych metod profilaktyki zdrowotnej. Zalecana dzienna dawka profilaktyczna kurkuminy wynosi około jednego grama.

W wypadku leczenia można zdecydować się na dawki terapeutyczne, zwiększając na krótki okres spożycie kurkumy do 2 czy nawet 3 gram. Jednak uzyskanie zadowalającego efektu wyłącznie przez użycie kurkumy jako przyprawy kulinarnej jest mało realne.

Należy pamiętać o tym, że kurkumina jest słabo wchłaniana przez organizm, gdyż nie rozpuszcza się w wodzie, a jedynie w tłuszczach. Niezbędne jest więc łączenie jej z tłuszczem np. z olejem kokosowym czy też oliwą z oliwek, dzięki czemu organizm ją lepiej przyswoi.

Zalecane jest też łączenie kurkumy z czarnym pieprzem, co zwiększa jej efektywność aż dwudziestokrotnie.

Najlepiej przyswajającą formą jest kurkumina liposomalna.

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Odradza się spożywanie kurkumy na czczo, gdyż może to spowodować nudności.

Kurkumina ciesząca się od stuleci powodzeniem w medycynie ajurwedyjskiej, znalazła wiele zastosowań, wśród których znalazło się sporządzanie słynnego “złotego mleka”. Jest to tradycyjny napój rozgrzewający, podnoszący odporność, walczący z infekcjami, wspomagający leczenie depresji czy też pomagający w zasypianiu. Uzyskuje się go w prosty sposób, łącząc w odpowiednich proporcjach świeżą kurkumę z wodą i prawdziwym, świeżym mlekiem.

Przeciwwskazania: ciąża, przyjmowanie leków rozrzedzających krew, przyjmowanie leków obniżających poziom kwasu żołądkowego, przyjmowanie leków z grupy cytostatyków

[/FMP]

Krwawik – oczyszcza i regeneruje! Sprawdź jaki jest świetny!

Krwawnik (Achillea millefolium) zobacz co pisze o nim literatura zielarska:

CIEKAWOSTKI

Krwawnik pospolity (w różnych rejonach Polski znany także jako: tysiąclist, złocień krwawnik, żeniszek krwawnik)

Swoją łacińską nazwę Achillea millefolium zawdzięcza greckiemu herosowi Achillesowi, który podobno leczył rany sokiem z krwawnika.

Polska nazwa to zasługa przeciwkrwotocznych właściwości tego ziela.

OPIS ZIOŁA

Krwawnik jest rośliną pospolicie występującą na terenie całej Polski, a o jego właściwościach leczniczych pisał już Hipokrates. Surowcem leczniczym jest ziele krwawnika wraz z kwiatami. Ziele poddawane jest zazwyczaj procesowi suszenia, stosuje się je w całości lub rozdrobnione. Krwawnik może być spożywany na surowo.

Z krwawnika pozyskuje się także olejek eteryczny, który używany jest głównie w kosmetyce. Krwawnik wykazuje bardzo szerokie spektrum działania, przede wszystkim ma działanie przeciwkrwotoczne, przeciwzapalne, bakteriostatyczne i przeciwskurczowe.

Wspomaga także pracę przewodu pokarmowego, stosowany jest przy zaburzeniach trawienia i chorobie wrzodowej.

Krwawnik poprawia metabolizm, ułatwia usuwanie zbędnych produktów i toksyn z organizmu. Zapobiega kamicy nerkowej i udrażnia drogi moczowe.

Zewnętrznie krwawnik zalecany jest stanach zapalnych skóry i na trudno gojące się rany.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

Stany zapalne i nieżyt przewodu pokarmowego.

Choroba wrzodowa.

Hemoroidy.

Dolegliwości spowodowane zaburzeniami krążenia.

Spowolniony metabolizm.

Rany zewnętrzne, owrzodzenia, ropienie.

[FMP]

OPIS BOTANICZNY

Achillea millefolium jest gatunkiem z rodziny astrowatych, występuje pospolicie w Eurazji (aż po Mongolię i Indie), Ameryce Północnej oraz Ameryce Środkowej (aż po Gwatemalę). W Polsce krwawnik rośnie najczęściej na nieużytkach, łąkach i pastwiskach, wybiera stanowiska suche i słoneczne. Charakterystyczne, białe kwiaty krwawnika kwitną od lipca do października.

Krwawnik osiąga wysokość do 80 cm, rośnie pojedynczo lub w niewielkich kępach. Zielona łodyga porastana jest przez liczne, zielone lub szarozielone liście podwójnie, lub potrójnie pierzastosieczne. Koszyczki kwiatowe rosną na szczycie pędów, każdy składa się z 4-5 kwiatów języczkowatych i nawet 20 kwiatów rurkowatych.

GALERIA

1/3

2/3

[/FMP] 3/3

[FMP]

AKTYWNE SKŁADNIKI

Azuleny (chamazulen) – antyalergiczny, bakteriobójczy, przeciwzapalny składnik olejku eterycznego krwawnika; nadaje zielu charakterystyczną, niebieską barwę.

Lakton – odpowiada za gorzki smak krwawnika, pobudza wydzielanie kwasów żołądkowych i żółci.

Cyneol (eukaliptol) – działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, wykrztuśne.

Borneol – działa odstraszająco na owady.

Garbniki – działanie ściągające, przeciwzapalne, ochronne przy stanach zapalnych błony śluzowej i skóry.

Flawonoidy (głównie flawony: apigenina, luteolina).

Kwas askorbinowy – naturalny przeciwutleniacz, wpływa korzystnie na układ krążenia.

Achilleina – hamowanie krwawienia wewnętrznego, jak i zewnętrznego.

SPEKTRUM DZIAŁANIA

Działanie przeciwzapalne

Działania przeciwbakteryjne

Działanie antyseptyczne

Działanie rozkurczające

Poprawia apetyt

Łagodzi ból

Łagodzi gorączkę

Łagodzi ból gardła

Działanie wykrztuśne przy kaszlu

Obniża ciśnienie krwi

Łagodzi objawy menopauzy

Zmniejsza krwawienie menstruacyjne

Łagodzi bolesne hemoroidy

Reguluje cykl menstruacyjny

Wspomaga leczenie trądziku

Wspomaga leczenie stanów zapalnych i chorób grzybowych skóry

Przyspiesza leczenie ran zewnętrznych

Działanie ochronne na skórę i błony śluzowe

Leczenie niestrawności

Pomocniczo przy wzdęciach

Działanie rozkurczowe na jelita

Wspomaganie metabolizmu

Działanie antyalergiczne

Wspomaga usuwanie toksyn z organizmu

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Napar

Łyżkę ziela krwawnika zalać szklanką gorącej wody. Odstawić na 20 minut, a następnie przecedzić. Napar może być stosowany także zewnętrznie, do płukania twarzy, włosów lub dodawany do kąpieli.

Macerat

Pół szklanki rozdrobnionego ziela zalać szklanką letniej (wcześniej przegotowanej) wody. Odstawić na 8 godzin.

Nalewka

Suszone lub świeże ziele zalać alkoholem (40%) w proporcjach 1:3 lub 1:5. Odstawić na 14 dni. Stosować doustnie lub zewnętrznie. [/FMP]

Literatura cytowana

1. Trivedi P.C .Indian medicinal Plants, published by Avishkar publisher, distributor (Raj) 2009, pg .no7.

2. Fabricant DS, Farnsworth NR. “The value of plants used in traditional medicine for drug discovery”. Environ. Health Perspect. (March 2001). 109 Suppl 1: 69–75. PMC 1240543. PMID 11250806.

3. Inhibitory effect of lactone fractions and individual components from three species of the Achillea millefolium complex of Bulgarian origin on the human neutrophils respiratory burst activity Choudhary M.I., Jalil S., Todorova M., Trendafilova A., Mikhova B., Duddeck H. Natural Product Research 2007 21:11 (1032-1036)

4. Herbal Medicine Past and Present: A reference guide to medicinal plants by J.K crellin, Jane Philpott,A.L Tommie Boss Pg no.464 Monograph.

5. Combining Western Herbs and Chinese Medicine (book), 2003, “Achillea”, P.165-181. Jeremy Ross. ISBN 978-0- 9728193-0-5.

6. Rodale’s Illustrated Encyclopedia of Herbs, Kowalchik C & Hylton WH, Eds, “Companion Planting”, P.108. ISBN 978- 0-87596-964-0

7. Rodale’s Illustrated Encyclopedia of Herbs, Kowalchik C & Hylton WH, Eds, P.293, 367, 518. ISBN 978-0-87596-964-

8. Analgesic Effect of aqueous extract of Achillea millefolium L. on rat’s formalin test Noureddini M., Rasta V.-R. Pharmacologyonline 2008 3 (659-664)

9. Xiao, S.; Knoll, A. H.; Yuan, X. “Morphological Reconstruction of Miaohephyton bifurcatum, a Possible Brown Alga from the Neoproterozoic Doushantuo Formation, South China”.Journal of Paleontology (1998).

10. Aqueous extract of Achillea millefolium L. (Asteraceae) inflorescences suppresses lipopolysaccharide-induced inflammatory responses in RAW 264.7 murine macrophages Burk D.R., Cichacz Z.A., Daskalova S.M. Journal of Medicinal Plant Research 2010 4:3 (225-234)

11. Choleretic effects of yarrow (Achilleamillefoliums.l.) in the isolated perfused rat liver Benedek B., Geisz N., Jäger W., Thalhammer T., Kopp B. Phytomedicine 2006 13:9-10 (702-706)

12. Effects of two Achillea species tinctures on experimental acute inflammation Popovici M., Pârvu A.E., Oniga I., Toiu A., Tǎmaş M., Benedec D. Farmacia 2008 56:1 (15-23)

13. In vitro estrogenic activity of Achillea millefolium L. Innocenti G., Vegeto E., Dall’Acqua S., Ciana P., Giorgetti M., Agradi E., Sozzi A., Fico G., Tomè F. Phytomedicine 2007 14:2-3 (147-152)

14. Aqueous extracts from bogbean and yarrow affect stimulation of human dendritic cells and their activation of allogeneic CD4+ T cells In Vitro Jonsdottir G., Hardardottir I., Omarsdottir S., Vikingsson A., Freysdottir J. Scandinavian Journal of Immunology 2010 71:6 (505)

15. Shutler D, Campbell AA. “Experimental addition of greenery reduces flea loads in nests of a non-greenery using species, the tree swallow Tachycineta bicolor”. Journal of Avian Biology (2007)38 (1): 7–12.

16. Blumenthal, M (Ed.): The Complete German Commission E Monographs: Therapeutic Guide to Herbal Medicines. American Botanical Council. Austin, TX. 1998.

17. Alan S. Weakley. “Flora of the Carolinas, Virginia, and Georgia, and Surrounding Areas”. (April 2008).

18. Lewakowicz- Mosiej T.: „Zioła w leczeniu chorób cywilizacyjnych”, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2017.

19. Rogala J., Maciej R.: „Zioła dla zdrowia i urody”, Wydawnictwo Olejsiuk, Ożarów Mazowiecki 2016.

20. Fijołek M.: „Zioła w ogrodzie”, Wydawnictwo SBM, Warszawa 2016.

21. Górnicka J.: „Apteka natury”, Wydawnictwo MARTEL, Kalisz 2005.

22. Rogala J., Maciej R.: „Boża apteka”, Wydawnictwo Olejsiuk, Ożarów Mazowiecki 2016.

Kozłek lekarski – ziołowy lek na zszargane nerwy.

Kozłek lekarski (Waleriana, Radix Valerianae) zobacz co na jego temat pisze literatura zielarska:

CIEKAWOSTKI

Kozłek lekarski (Radix Valerianae) to tak naprawdę nazwa skupiająca w sobie kilkanaście podgatunków ziół o podobnym działaniu. Wszystkie łączą właściwości uspokajające.

Nazwa „kozłek” prawdopodobnie pochodzi od staropolskiego słowa „koźli” czyli nieprzyjemny (odnosi się to do specyficznego zapachu korzenia rośliny). Szerszemu gronu jest znany jako waleriana.

Pewną ciekawostką jest, że na koty działa jak afrodyzjak (zdarza się, że koty wychodzą z upraw waleriany jak po upojeniu alkoholem), natomiast dla ludzi ma ogromne właściwości lecznicze – szczególnie na podłożu neurologicznym.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

Nerwica i nadpobudliwość

Podatność na stres

Zespół napięcia przedmiesiączkowego

Bóle menstruacyjne

Bezsenność

OPIS ZIOŁA

Mówiąc o korzeniu kozłka lekarskiego nie można nie wspomnieć o jego uspokajających właściwościach.

Liczne badania dowiodły, że efekty jego stosowania można porównać do działania popularnych leków stosowanych wstanach lękowych czy na problemy z bezsennością. Warto mieć go pod ręką zwłaszcza w przypadku dokuczliwego bólu głowy, w czasie narażenia na stres, czy w razie problemów z bezsennością.

[FMP]

Kobiety na pewno docenią działanie waleriany, ponieważ łagodzi bóle menstruacyjne i nieprzyjemne objawy napięcia przedmiesiączkowego dzięki właściwościom rozkurczowym. Nierzadko również wchodzi ona w skład kosmetyków, zwłaszcza preparatów przeciwłupieżowych i zwalczających łojotok.

Korzeń kozłka lekarskiego z powodzeniem można wykorzystać do samodzielnego stworzenia domowej nalewki. Największą skutecznością wykazują się preparaty zawierające wysokiej jakości susz korzenia kozłka lekarskiego.

[/FMP]

OPIS BOTANICZNY

Kozłek lekarski (Valeriana officinalis) jest ziołem występującym w całej Azji i Europie, wyjąwszy strefy pustynne i arktyczne. Jest uprawiany także w Ameryce Północnej. Roślina maksymalnie osiąga 200 cm wysokości i wyróżnia się listkami pokrytymi meszkiem oraz drobnymi, białymi kwiatami o słodkim zapachu.

Rosnącą dziko można spotkać na wilgotnych łąkach, brzegach zbiorników wodnych, w lasach i niskich torfowiskach. Zazwyczaj kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia. Jest również dość popularną rośliną uprawną.

Właściwościami leczniczymi wyróżnia się jej korzeń. Korzeń powinien być suszony maksymalnie w temperaturze 35 stopni Celsjusza czego bardzo przestrzegam, ponieważ powyżej temperatury 40 stopni Celsjusza korzeń traci swoje właściwości lecznicze.

GALERIA

1/4

2/4

3/4

4/4

AKTYWNE SKŁADNIKI

Alkaloidy terpenowe (walerynina, aktynidyna, scynantyna), trójterpeny, terpeny o działaniu przeciwbólowym i przeciwpadaczkowym.

Estry kwasu izowalerianowego działające uspokajająco, redukujące napięcie i ułatwiające zasypianie.

[FMP]

Lignany – działają podobnie do ludzkich estrogenów przez co łagodzą objawy menstruacji czy napięcia miesiączkowego.

Kwasy organiczne (chlorogenowy, izowalerianowy, kawowy), pochodne azulenowe, alkohole. Całość tworzy związki czynne tzw. walepotriaty.

SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Korzeń kozłka lekarskiego wykazuje przede wszystkim działanie uspokajające i rozkurczowe. Z tego względu znajduje zastosowanie w leczeniu i zapobieganiu oraz łagodzeniu objawów dość częstych dolegliwości związanych między innymi z pracą układu nerwowego.”

2. “Odpowiednie dawki łagodzą bóle miesiączkowe oraz objawy zespołu napięcia miesiączkowego. Dzięki działaniu rozkurczowemu kozłka można nawet obejść się bez leków przeciwbólowych.”

3. “Poprawia jakość snu i niweluje problemy związane z bezsennością. Eksperyment przeprowadzony w Niemczech dowiódł, że odpowiednia dawka waleriany ma działanie podobne do znanego leku przeciwlękowego. Stosowanie waleriany poprawia nie tylko jakość snu, ale też go wydłuża.”

4. “Zaleca się stosowanie kozłka również u osób narażonych na przewlekły stres, czy w ogóle prowadzących nerwowy tryb życia. Udowodniono, że waleriana pomaga skutecznie obniżyć niepokój, wyregulować pracę serca i unormować ciśnienie krwi. Napary z kozłka lekarskiego pozwalają się wyciszyć i poprawiają koncentrację.”

5. “Korzeń kozłka lekarskiego wchodzi w skład wielu popularnych ziołowych leków na uspokojenie, dlatego trudno dziwić się, że znajduje także zastosowanie w terapii osób chorych na epilepsję. Poprzez działanie rozluźniające i obniżające napięcie powoduje, że ataki padaczki stają się rzadsze i łagodniejsze.”

6. “Waleriana okazuje się też pomocna w zwalczaniu różnego rodzaju bólu głowy. Pomoże na zawroty czy też uporczywe pulsowanie. Kozłek lekarski bywa także wykorzystywany jako składnik kosmetyków. Działa łagodząco przy łojotoku, ale też pomaga w redukcji łupieżu. “

7. “Napary, nalewki lub maceracje bywają stosowane na przykład do tworzenia kompresów, a także do przemywania wrzodów czy ran, by przyspieszyć ich gojenie. Od dawna stosowano to zioło również na problemy z bólami skurczowymi żołądka. Pobudza produkcję soków trawiennych i śliny poprawiając przy tym trawienie.”

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Nalewka kozłkowa – Pół szklanki suszonego korzenia zalej 400ml wódki i odstaw w zaciemnione miejsce na 14 dni.

Napar z kłączy na uspokojenie – zalać 1 łyżeczkę korzenia waleriany 150 ml wrzątku. Przykryć na 10-15 minut, spożywać po jednej filiżance do 3 razy dziennie.

Napar na sen – 2-3 łyżeczki korzenia waleriany zaparzyć 250ml wody i przykryj na 15 minut.

Nie zaleca się stosowania u osób przyjmujących leki na bezsenność czy uspokojenie, leki przeciwgrzybicze czy w czasie leczenia nowotworów. Również kobiety w ciąży powinny unikać tego zioła.

Literatura cytowana

1. Lewakowicz- Mosiej T.: „Zioła w leczeniu chorób cywilizacyjnych”, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2017.

2. Rogala J., Maciej R.: „Zioła dla zdrowia i urody”, Wydawnictwo Olejsiuk, Ożarów Mazowiecki 2016.

3. Fijołek M.: „Zioła w ogrodzie”, Wydawnictwo SBM, Warszawa 2016.

4. Górnicka J.: „Apteka natury”, Wydawnictwo MARTEL, Kalisz 2005.

[/FMP]

Werbena cytrynowa – zapachowe zioło.

Werbena cytrynowa (Lippa citriodora) zobacz co na jej temat pisze literatura zielarska:

CIEKAWOSTKI

Werbena cytrynowa (Lippia citriodora) bywa nazywana także lippią trójlistną. Do Europy przywędrowała z Ameryki Południowej. Hiszpańskich przybyszów zachwyciła niezwykłym, orzeźwiającym zapachem i smakiem. Na Półwyspie Iberyjskim zyskała przydomek „hierba Luisa” na cześć żony króla Hiszpanii, Ludwiki.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

Zatrzymywanie wody w organizmie

Wyczerpanie organizmu, długa rekonwalescencja po chorobach

Migreny, nerwobóle

Złe samopoczucie, nerwowość, stres, objawy depresji

Problemy metaboliczne

Kłopoty z laktacją

Nadwaga

Stany zapalne

Choroby górnych dróg oddechowych

Zakażenia pasożytami, bakteriami i grzybami

Infekcje skórne

Obrzęki i upośledzenie pracy nerek

Artretyzm i reumatyzm

Nieświeży oddech

Bóle mięśni

Profilaktyka antynowotworowa

OPIS ZIOŁA

Liść werbeny cytrynowej jest jednym z tych ziół, które znajdują zastosowanie nie tylko jako aromatyczny dodatek w kuchni, ale też jako bardzo skuteczny środek terapeutyczny na popularne dolegliwości. W kuchni sprawdzi się jako dodatek do sałatek, sosów, ryb czy marynat, a nawet do deserów. Cytrynowy, orzeźwiający aromat doceniają też firmy kosmetyczne dodając wyciągi z werbeny do perfum, mydeł i kosmetyków.

Przede wszystkim jednak lippia trójlistna wyróżnia się zbawiennym działaniem na organizm. Chroni przed pasożytami, niweluje stres i napięcia, a przez to redukuje też bóle głowy, nawet te migrenowe, jak również zmniejsza nerwobóle czy bóle mięśni różnego pochodzenia.

[FMP]

Spożywanie takich naparów jest zalecane osobom borykającym się z nadwagą i walczącym z obrzękiem spowodowanym zatrzymywaniem wody w organizmie. Werbena wspiera prawidłowy metabolizm i niweluje obrzęki.

Pomoże też zmniejszyć zgagę, niestrawność, wzdęcia oraz poprawi pracę wątroby.

Tworzy w organizmie środowisko nieprzyjazne dla wszelkich grzybów, pasożytów, czy bakterii. Nie dopuszcza do gromadzenia się toksyn i działania wolnych rodników. Dawniej wykorzystywano werbenę do leczenia oznak astmy.

[/FMP]

OPIS BOTANICZNY

Werbena cytrynowa jest obecnie dość popularną rośliną uprawianą w różnych zakątkach świata, na przykład w Chinach czy Francji. Łatwo można ją hodować również w doniczce.

Uprawiana w ten sposób może dorastać do wysokości 15 cm, natomiast w zwykłych uprawach potrafi rozrastać się o 60 cm co jeden sezon. Lubi stanowiska mocno nasłonecznione. Wyróżniają ją gęste, mocno oblepione liśćmi gałęzie.

W porze letniej wykształcają się kwiaty o cytrynowym, orzeźwiającym zapachu.

GALERIA

1/2

2/2

AKTYWNE SKŁADNIKI

Fenylopropanoidy, wśród których najważniejszy jest werbaskozyd – o działaniu antyoksydacyjnym i zapobiegającym rozwijaniu się wolnych rodników.

Flawonoidy – działanie oczyszczające organizm, moczopędne, wspomagające wchłanianie witaminy C oraz obniżające ciśnienie krwi.

Terpineol, triterpenoidy, polifenole – antyoksydanty wspierające usuwanie toksyn, a także obkurczające naczynia krwionośne.

Olejek eteryczny zawiera citral, nerol i geraniol – odpowiadające za świeży, cytrynowy zapach i smak (Każdy naturalny olejek eteryczny z ziół działa bakteriobójczo, dlatego działa zbawiennie na górny układ oddechowy).

SPEKTRUM DZIAŁANIA

Werbena cytrynowa wyróżnia się dość szerokim spektrum działania. Wykazuje właściwości przeciwzapalne i obkurczające naczynia krwionośne, dlatego świetnie chroni przed drobnoustrojami, wolnymi rodnikami czy nawet grzybami. Niweluje ich działanie przez co wspiera organizm na przykład w czasie rekonwalescencji po poważniejszych chorobach.

1. “Wspiera usuwanie toksyn z organizmu i prawidłowe funkcjonowanie całego układu trawiennego. Dodanie olejku z werbeny cytrynowej bądź nawet samych liści do kąpieli zadziała na skórę ściągająco i tonizująco, co wspomoże walkę z podrażnieniami, alergiami czy wysypkami. Niweluje opuchliznę i obrzęki, również te wynikające z zaburzeń pracy nerek.”

2. “Doskonale sprawdzi się jako naturalna terapia na usuwanie nadmiaru wody z organizmu. Redukuje wszelkie problemy metaboliczne, dlatego zaleca się picie herbat z werbeny osobom walczącym z nadwagą. Poprawia proces trawienia dzięki rozluźnieniu mięśni gładkich oraz ochronie przed bakteriami, które mogą upośledzać działanie żołądka czy jelit, a nawet wywoływać poważne choroby nowotworowe lub pasożytnicze.”

[FMP]

3. “Specyficzną cechą werbeny cytrynowej jest skuteczna walka z gronkowcem złocistym. Działanie antyoksydacyjne powoduje, że organizm sprawnie pozbywa się toksyn, które mogą z kolei przyczyniać się do gorszego samopoczucia, większego narażenia na stres i choroby. Wykazano też, że właściwości antyoksydacyjne nie dopuszczają do przedwczesnego starzenia się komórek, co ma wpływ zarówno na urodę, jak i na ogólną kondycję całego ciała.”

4. “Wykazuje też działanie odprężające, dlatego łagodzi objawy stresu i dolegliwości z nim związane, takie jak bóle głowy czy nerwobóle, a nawet niektóre objawy depresji. Kubek herbaty z werbeny przed snem na pewno pomoże się wyciszyć i ułatwi zasypianie.”

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Liście werbeny cytrynowej znajdują różnorakie zastosowanie. Chcąc skorzystać z terapeutycznych właściwości tego zioła, najlepiej będzie przygotować napar. Zalewamy około 5-6 g suszu wrzącą wodą, a następnie pozwalamy, żeby parzył się około 7 minut. W przeciwieństwie do wielu innych ziół, nie obowiązują tu żadne limity jeśli chodzi o dzienne spożycie.

Można wykorzystać je jako składnik dań, marynat czy deserów. Zaleca się drobne krojenie świeżych liści lub kruszenie suszonych przed dodaniem do potrawy, ponieważ posiadają intensywny smak i zapach, przez co mogą zdominować aromat dania. Można obgotować też całe liście w wywarze, ale później należy je wyjąć. Świetnie sprawdzą się też jako dodatek do lemoniady lub innych herbat ziołowych, których smak nie do końca nam odpowiada.

Liście tego zioła można wykorzystać też do przygotowania aromatycznej kąpieli czy też połączyć z innym pachnącym suszem tworząc dekoracyjne potpourri.

[/FMP]