Jak przygotować zioła do spożywania?

Jak przygotować zioła do spożycia? Jest kilka sprawdzonych sposobów:

 

☑ Napar (Infusum) – Przepisaną ilość suszonych ziół zalewamy gorącą wodą i przykrywamy na 10-30 minut. Świeżym ziołom wystarczy 5 minut. Napary są trwałe w temp. pokojowej przez 12-24h. W lodówce możemy przechowywać do 3 dni. (wkykorzystuje się liście, kwiaty, nasionka, ziele)

 

☑ Odwary (decoctum) wykorzystuje się dla surowców trudno ekstrahowalnych np. korzenie, kłącza, grube nasiona, bulwy, surowce krzemionkowe. Ogrzewa się w wodzie rozdrobniony surowiec w zależności od surowca, od 5 -15, a czasem od 30-40 minut – można również pozostawić do naciągnięcia.

 

☑ Intrakty – ostatnio modne (ze względu na ich skuteczność). Proces polega na ekstrakcji gorącym alkoholem. Świeże i zmielone surowce zalewa się alkoholem ok.70 stopni Celsjusza. Następnie maceruje się produkt przez 7-14 dni. Zachowaj ostrożność przy podgrzewaniu alkoholu! Wykorzystuje się podgrzewanie indukcyjne, aby nie dopuścić oparów alkoholu do kontaktu z ogniem.

 

☑ Wyciąg na zimno – Stosuje się dla takich ziół jak prawoślaz, jemioła czy tatarak, które nie mogą być zaparzane jeśli nie chcemy pozbawić ich właściwości leczniczych. W przeciwieństwie do herbatek zalewa się je zimną wodą i odstawia na 8-12 godzin (najlepiej na noc). Dobrą praktyką jest połączenie naparów z wyciągami na zimno.

 

☑ Nalewki (tinctura)- Używa się 40% alkoholi i zmieszane składniki odstawia się w zacienione miejsce na 14 dni – co jakiś czas warto wstrząsnąć 🙂 . Nalewki można stosować wewnętrznie jak i zewnętrznie. Proporcje jakie się wykorzystuje to 1 część surowca na 5 części alkoholu, lub 1:3, 1:10.

 

☑ Maceraty olejowe – Świeże lub suszone zioła zawierające substancje lipofilne (rozpuszczalne w tłuszczach), zalewa się substancją olejną, które dobrze reagują na wysokie temperaturę np. smalec. Dodatkowo można dodać trochę spirytusu, żeby poprawić ekstrakcję. Można również dodać konserwantu w postaci, kwasu galusowego, witaminy E lub olejku eterycznego.

 

☑ Papka ziołowa – To nic innego jak roztarcie liści i łodyg wałkiem do ciasta na drewnianej desce lub w specjalnym naczynku do rozgniatania. Papki rozsmarowuje się na lnianych ściereczkach i przykłada się je w chore miejsca, przywiązując chustą i utrzymuje się je w cieple.

 

☑ Ekstrakty (wyciągi) – Są to zagęszczone preparaty roślinne, otrzymywane przez wytrawienie surowca jednym z rozpuszczalników (woda, etanol lub mieszaniny), i zagęszczenie.

 

☑ Maści (Unguentum) są specyfikami o podłożu tłuszczowym np. lanolina, smalec, masło, euceryna, olbrot, wazelina. Do takiego maceratu można dodać wosk pszczeli w proporcjach 1:3 – 1:8. Maść powinna zawierać do 20% składników stałych i nie więcej niż 10% płynów.

 

☑ Kąpiel ziołowa – Zalewamy zioła zimną wodą na noc. Na jedną kąpiel bierze się jedno pełne wiadro (8 litrów) suszonych ziół. Całość podgrzewa się i wlewa do wody przeznaczonej do kąpieli. Kąpiel powinna trwać 20 minut -> serce powinno znajdować się ponad wodą.

 

Mydlnica lekarska

MYDLNICA LEKARSKA (Saponaria officinalis L.) zobacz co na jej temat pisze literatura zielarska:

 

 CIEKAWOSTKI

 Jak sama nazwa wskazuje, mydlnica lekarska ma właściwości zbliżone do mydła. Dawniej stosowano odwary z jej korzeni do mycia się. Mocno się pienią i pomagają w czyszczeniu oraz praniu, a jednocześnie nie wywołują reakcji alergicznych, w czym tkwi przewaga zioła nad mydłem czy chemicznymi szamponami.

 


 
Sprawdza się do pielęgnacji tkanin i do dziś jest składnikiem środków do prania 
delikatnych materiałów. Specjalny mydlik pozwalał odtłuścić wełnę, natomiast ten sam odwar stosowany do mycia sprawdzał się też do prania jedwabiu czy koronek.

 


 
Nasiona mydlnicy są 
trujące dla ryb, dlatego niektóre plemiona stosowały ten sposób na połów.

 


 
Mydlnica stanowi 
też antidotum na ukąszenia węży. Koloniści używali jej do czyszczenia pokładów statków, a piwowarzy do zwiększenia pianki w kuflu piwa.

 

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

 Choroby i stany zapalne układu oddechowego


 Zaparcia


 Kaszel


 Obrzęki


 Reumatyzm


 Trądzik


 Uszkodzenia i stany zapalne skóry


 Wypadanie włosów, łojotok, łupież

 

 

 OPIS ZIOŁA

 Nawet jeśli słyszymy nazwę mydlnica lekarska po raz pierwszy, łatwo domyślić się jakie ma działanie. I nawet jeśli wydaje nam się, że nie wiemy, jak wygląda, to tak naprawdę każdy widział tę roślinę chociaż raz w życiu, zwłaszcza jeśli mieszka na nizinnych terenach Polski. 

[FMP]

 

 Wyróżnia ją intensywne oddziaływanie na układ oddechowy. Daje przede wszystkim efekt wykrztuśny, dzięki czemu świetnie sprawdzi się jako środek wspierający leczenie zwykłego kaszlu, ale też stanów zapalnych płuc, oskrzeli czy tchawicy.

 

 

 Złagodzi też objawy pylicy czy astmy i pomoże pozbyć się wydzieliny zalegającej w układzie oddechowym. 

 

 

 Mydlnica korzystnie działa na układ trawienny. Ma właściwości moczopędne, przez co redukuje obrzęki i przynosi ulgę w reumatyzmie i artretyzmie. Dodatkowo działa korzystnie na produkcję żółci, a także zapobiega powstawaniu kamieni żółciowych oraz moczowych.

 

 

 Ma działanie lekko przeczyszczające, ale spożywana w nadmiarze może wywołać biegunkę. Przyspiesza trawienie. Działa też lekko napotnie. Wszystkie powyższe właściwości odnoszą się do działania wewnątrz organizmu.

 

 

 Przede wszystkim jednak mydlnica lekarska jest znana ze swoich cech antybakteryjnych i myjących. Można ją wykorzystać na przykład do stworzenia domowej roboty szamponu. Odżywi włosy, doda im objętości i pomoże pozbyć się łupieżu oraz łojotoku.

 

 

 Nada się też do przemywania skóry. Złagodzi objawy chorób świądowych, ale też pomoże w leczeniu trądziku czy egzemy. Przyspieszy też skutecznie gojenie ran i ujędrni oraz wygładzi skórę.

 

 OPIS BOTANICZNY

       Mydlnica lekarska jest niezbyt wymagającą rośliną wieloletnią typową dla terenów Europy, Azji i Afryki Północnej. Należy do rodziny goździkowatych, a w Polsce występuje głównie na nizinach.

 

       Dorasta maksymalnie do 70 centymetrów wysokości. Ma liście o kształcie jajowatym lub lancetowatym. Jej kwiaty są dość duże, o delikatnym różowym kolorze, niekiedy bardziej wpadającym w biel.

 

      Kwitnie całe lato, aż do września. Lubi miejsca mocno nasłonecznione i gleby obojętne lub zasadowe.

 

     Często można ją spotkać na wysuszonych brzegach zbiorników wodnych, w lasach, na przydrożach.

 

[/FMP] GALERIA

1/4

2/4

3/4

4/4

[FMP]

 AKTYWNE SKŁADNIKI

 Saponiny trójterpenowe – odpowiedzialne za powstawanie piany, właściwości myjące, antybakteryjne, chroniące przed pasożytami.

 


 Sole mineralne: miedź, cynk, mangan, wapń, żelazo
 – odpowiedzialne za prawidłowe 
funkcjonowanie układu nerwowego i kostnego, a także wspierające pracę układu krążenia.

 


 Flawonoidy
 – właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne, chroniące komórki.

 


 Glikozyd flawonowy pinit.

 

 

 SPEKTRUM DZIAŁANIA

 Mydlnica lekarska jest rośliną dość pospolitą w Polsce, a jej szczególne właściwości są znane od bardzo dawna. Poza wykorzystaniem jej do celów higienicznych, ma ogromne znaczenie w zastosowaniu wewnętrznym. 

 

 

 1. “Jest przede wszystkim skutecznym środkiem pobudzającym odruch kaszlu, dlatego ułatwia odkrztuszanie. Sprzyja produkcji śluzu w układzie oddechowym, stąd też warto ją stosować zwłaszcza w przewlekłych chorobach dróg oddechowych. Pomoże między innymi w leczeniu pylicy, zapalenia oskrzeli i astmy.”

 

 

2. “Sprawdzi się w zwalczaniu kamieni moczowych i żółciowych, a także złagodzi objawy skazy moczanowej. Ma działanie moczopędne i lekko przeczyszczające. Redukuje obrzęki i przynosi ulgę w reumatyzmie. Wspiera funkcjonowanie żołądka. Ma działanie rozkurczowe i napotne.”

 

 

3. “Nie bez znaczenia jest też wspomniane już kosmetyczne działanie. Dzięki dużej zawartości saponin, mydlnica ładnie się pieni, więc znajduje zastosowanie w naturalnych środkach myjących. Można ją znaleźć w składzie mydeł, płynów do kąpieli, past do zębów, a także szamponów i wszelkich preparatów mających zwalczać trądzik.”

 

 

4. “Odwar czy też napar można po przestudzeniu wykorzystywać do przemywania skóry tłustej i trądzikowej. Złagodzi stany zapalne i przyspieszy gojenie ran. Przy regularnym stosowaniu skóra staje się gładsza i jędrniejsza. Ten sam odwar można także wykorzystać do umycia włosów, zwłaszcza takich, które potrzebują odżywienia i objętości oraz wzmocnienia.”

 

 

5. “Mydlnica lekarska sprawdzi się przy wszelkich chorobach skóry, których objawem jest świąd. Nada się też do leczenia łojotoku, egzemy czy opryszczki. Ma działanie antybakteryjne dlatego świetnie odkaża rany i uszkodzenia skóry.”

 

 

 SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

 Napar: 2 łyżki suszu zalać 2 szklankami wrzątku. Parzyć przez pół godziny, a następnie przecedzić. Można pić po 50 ml 5 razy dziennie.

 


 Nalewka:
 pół szklanki suszu zalać 300 ml wódki. Odstawić na 2 tygodnie, a następnie 
przelać nalewkę do osobnego naczynia. Spożywać po pół łyżeczki do 5 razy na dobę lub przemywać nią skórę ze stanem zapalnym czy pokrytą trądzikiem.

 

 Odwar: 2 łyżki kłączy gotować 10 minut w 2 szklankach wody. Odstawić na 20 minut, przecedzić i dolać nieco wody. Pić 4 razy na dobę po max. 50 ml.


 Szampon:
 3 łyżki korzeni zalać wrzątkiem, przykryć i odstawić na kwadrans. Odcedzić i 
dodać łyżeczkę soku z cytryny. Pomoże na łupież i może być regularnie stosowany jako szampon do codziennej pielęgnacji włosów i skóry głowy.

[/FMP]

Yerba Mate – energia z natury.

YERBA MATE – ostrokrzew paragwajski (Ilex paraguariensis) zobacz cona jego temat pisze literatura zielarska:

 

 CIEKAWOSTKI

 Mało kto wie, że yerba mate, czyli wysuszone liście i gałązki ostrokrzewu paragwajskiego zostały rozpropagowane w Europie przez jezuitów. To oni docierając z misją do ludności dzisiejszej Argentyny, Paragwaju czy Brazylii zauważyli u miejscowych szczególne zamiłowanie do tej rośliny.

 

 Zdaniem zakonników liście yerby mogły z powodzeniem zastąpić popularną już wówczas na Starym Kontynencie herbatę.

 

 Istnieje legenda, która tłumaczy też, dlaczego w krajach Ameryki Południowej nazywa się ten napój naparem przyjaźni. Otóż według niej boginie Księżyca i Chmury zostały zaatakowane przez jaguara, gdy wybrały się na ziemię, żeby ją zwiedzać. Ich życia zostały uratowane przez pewnego starca, któremu boginie podarowały nową roślinę i tak powstało yerba mate.

 

 Istnieje też coś takiego jak rytualne picie yerba mate, które ma pomóc w nawiązaniu znajomości.

 

 Yerba mate jest nieodłącznym kompanem Wojciecha Cejrowskiego znanego z programu telewizyjnego “Boso przez świat”.

 

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

 Przewlekłe zmęczenie i niska energia życiowa


 Osłabiony układ odpornościowy


 Miażdżyca, wysoki poziom cholesterolu


 Nadwaga i otyłość


 Cukrzyca


 Stany zapalne


 Choroby wynikające z zakażeń pasożytami i grzybami


 Reumatyzm


 Nerwowość, stany depresyjne


 Osłabiona koncentracja


 Ogólne osłabienie i zmęczenie, brak energii


 Słabe krążenie krwi


 Napięcie nerwowe, bezsenność, stres

 

 OPIS ZIOŁA

[FMP] Każda z dziesiątek korzystnych właściwości yerba mate składa się na napój, który rdzennym mieszkańcom Ameryki Łacińskiej pomagał przetrwać w ciepłym i wilgotnym klimacie. Dla przeciętnego Europejczyka pewnie mniejsze znaczenie będzie miało działanie tonizujące i orzeźwiające pomagające znosić upały, ale nie oznacza to, że yerba jest u nas niedoceniana. Wręcz przeciwnie. W obliczu plagi jaką są choroby cywilizacyjne zaczynamy coraz bardziej doceniać naturalne właściwości przeciwnowotworowe, przeciwckurzycowe, przeciwmiażdżycowe i pobudzające yerba mate. Zresztą nad jej zaletami można rozwodzić się godzinami i jeszcze nie powiedzieć wszystkiego.


 
Dość nadmienić, że regularne spożywanie tego szczególnego napoju doda energii i 
postawi nas na nogi lepiej niż kawa. I choćby z tego powodu warto trzymać w pobliżu tykwę, do której przez cały dzień można dolewać świeżej wody, bez uszczerbku na właściwościach zdrowotnych napoju.


 
Spożywanie yerba mate zapewnia uczucie sytości – ma to ogromne znaczenie dla osób, 
które chcą zadbać o swoją wagę, a prowadzą siedzący tryb życia. Pobudzenie fizyczne docenią z kolei osoby aktywne. Dla obu grup ważna będzie ogromna zawartość pierwiastków i witamin.


 
Osoby pracujące umysłowo docenią yerbę za wspomaganie koncentracji, ale też działanie 
obniżające napięcie nerwowe. W konsekwencji regularne picie tego napoju może ochronić nawet przed wystąpieniem depresji.


 
Dodatkowo oczyści krew z toksyn, wzmocni kości i zęby, a także poprawi wygląd włosów, 
skóry czy paznokci. Zmniejsza również dolegliwości związane z reumatyzmem, czy chorób wynikających ze stanów zapalnych i zakażeń pasożytami.

 

 

 OPIS BOTANICZNY

     Yerba mate pochodzi z terenów Ameryki Łacińskiej, gdzie występuje naturalnie. Jest to drzewo mogące osiągać do 15 metrów wysokości, choć zazwyczaj jest o połowę niższe. Ma gładką korę, a drewno yerby nie jest zbyt trwałe.

      Ma duże zimnozielone liście i kwitnie na biało w okresie od października do grudnia. Jako surowiec wykorzystuje się głównie liście i gałązki.

 

[/FMP]

 GALERIA

1/4

2/4

3/4

4/4

[FMP]

 AKTYWNE SKŁADNIKI

 Kofeina – działa pobudzająco i przyspieszająco na krążenie krwi.


 Saponiny
 – działające bakteriobójczo.


 Witaminy
 – A, B1, B2, C, E – stanowiące mieszankę zapewniającą witalność, dobre 
samopoczucie i energię umysłową oraz fizyczną.


 Rutyna
 – wspierająca pracę układu odpornościowego.


 Minerały
 – magnez, potas, mangan itp.


 Ksantyny
 – wspierające leczenie astmy.

 Przeciwutleniacze i polifenole – chroniące przed starzeniem się komórek i ich mutacjami prowadzącymi do nowotworów.

 

 

 SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Podstawową zaletą yerba mate jest pobudzanie organizmu i dodawanie mu energii. Podczas gdy kawa pobudza na chwilę, yerba mate daje kopa na dużą część dnia, a jednocześnie uzupełnia ważne składniki mineralne, które kawa z kolei wypłukuje. Ma też taką zaletę, że nie wywołuje rozdrażnienia, które często występuje, gdy przedobrzmy z kawą. Ciekawe jest to, że choć pobudza i dodaje energii to nie zaburza rytmu snu i zapewnia jasność umysłu.

 

2. “Dzięki temu yerba pobudza nie tylko umysł na przykład wspierając koncentrację, ale też i ciało poprawiając jego przemianę materii czy wspierając działanie układu odpornościowego.”

 

3. “Ważną cechą jest też uczucie sytości, które gwarantuje napar z yerby. Dzięki temu świetnie uzupełnia dietę odchudzającą. Przy okazji wspiera też metabolizm i usuwanie toksyn z organizmu. Wysoka zawartość makroelementów i pierwiastków znakomicie uzupełni też braki spowodowane dietą, ale też sprawdzi się w okresach rekonwalescencji po chorobach czy też po prostu zimą, kiedy mamy ograniczony dostęp do świeżych warzyw i owoców.”

 

4. “Dużą zaletą są też właściwości rozluźniające i zmniejszające napięcie mięśni gładkichktóre może wynikać ze stresu. Obniża również ciśnienie krwi, a jednocześnie reguluje jej krążenie. Znajduje też zastosowanie w leczeniu reumatyzmu.”

 

5. “Dzięki powyższym na przykład poprawia też pracę układu nerwowego, a także korzystnie wpływa na pracę mózgu i mięśni oraz zwiększa sprawność seksualną.”

 

6. “Wysoka zawartość przeciwutleniaczy hamuje proces starzenia się komórek. Udowodniono też, że napary z yerba mate poprawiają funkcjonowanie nerek, zapobiegają otłuszczaniu organów, np. wątroby, zmniejszają poziom cholesterolu i cukru we krwi, ponadto działają też przeciwzapalnie i zmniejszają obrzęki, a także niwelują ataki grzybów.”

 

7. “Znane są również właściwości chroniące organizm przed zmianami nowotworowymi. Nie dopuszcza do mutacji komórek i chroni DNA przed uszkodzeniami. Picie yerba mate zmniejsza podatność na alergie, a także zwiększa skuteczność działania leków przeciwbólowych.”

 

 

 SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

 

 Przygotowanie yerba mate jest objęte szczególnym rytuałem. Przede wszystkim – najlepiej pić ją ze specjalnego naczynia nazywanego właśnie „mate”. Może to być tykwa albo pojemnik ceramiczny bądź drewniany. Suszone liście wsypuje się zapełniając większość naczynia, następnie wkłada rurkę, czyli bombille (taka rurka z dziurkami ułatwiająca odcedzenie ziela od napoju) i całość należy zalać gorącą wodą. Nie można do tego używać wrzątku. Można natomiast zalewać ten sam susz kilka razy w ciągu dnia.[/FMP]

Nopal – na otyłość

Nopal (Opuntia) zobacz co na jego temat pisze literatura zielarska:

 

 CIEKAWOSTKI

 NOPAL (folium opuntiae) – Uznawana przez rdzennych mieszkańców terenów dzisiejszego Meksyku za roślinę świętą. Dostarcza soczystych i sycących owoców bogatych w składniki odżywcze.

 

 Jej liście stosowano podobnie jak aloes, zresztą mają nawet podobne, grube liście. Łagodzą stany zapalne i przyspieszają gojenie ran.

 

 Co ciekawe, opuncję wykorzystuje się również do produkcji kleju i papieru. Najwięcej korzyści niesie jednak otyłym.

 

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

 Nadwaga i otyłość


 Osłabienie organizmu


 Nadciśnienie


 Cukrzyca typu 2


 Skłonność do chorób serca


 Zwiększona aktywność fizyczna


 Ograniczony dostęp do witamin i składników mineralnych np. przez stosowanie diet


 Problemy z funkcjonowaniem układu nerwowego


 Rekonwalescencja po przebytych chorobach


 Miażdżyca


 Zaparcia

 

[FMP] 

 OPIS ZIOŁA

 Nopal to nic innego, jak meksykańska nazwa sproszkowanych liści opuncji figowej. Jest to roślina, która jest jedną z tych najczęściej wykorzystywanych do walki z nadprogramowymi kilogramami. Mówiąc o opuncji figowej trzeba koniecznie wspomnieć o jej oczyszczających właściwościach. Jej zalety są nie do przecenienia dla osób, które walczą z nadwagą, a nawet otyłością. 

 

 Specyficzne składniki aktywne powodują, że nopal świetnie oczyszcza organizm z toksynwspiera działanie wątroby i okrężnicy. Nie dopuszcza do napadów wilczego apetytu

 

 Zaleca się spożywanie nopalu osobom na ścisłych dietach i aktywnym fizycznie – liście opuncji uzupełnią dzienne zapotrzebowanie na składniki odżywcze, których zabraknie w diecie.

 


 
Nie bez znaczenia jest wysoka zawartość minerałów i witamin. Ta mieszanka powoduje, 
że napary z opuncji szybciej stawiają na nogi po przebytych chorobach. Rekonwalescencja trwa znacznie krócej, a chory ma więcej energii. 

 

 

 Spożywanie nopalu jest również zalecane osobom ze skłonnościami do chorób układu krążenia. Opuncja reguluje pracę serca, a także zapobiega wchłanianiu złego cholesterolu, przy czym obniża poziom cukru we krwi. Jej działanie docenią też osoby, które pragną unormować pracę układu nerwowego. 

 

 

 OPIS BOTANICZNY

      Nopal to sukulent, któremu bardzo odpowiada surowy, gorący klimat Meksyku. Jako roślina może osiągać nawet 5 metrów wysokości, mimo braku stałego dostępu do wody. Jest też spotykana w mniejszych postaciach.

     

      Łatwo przystosowuje się jednak do różnych warunków, dlatego z powodzeniem można ją hodować w domu, w doniczce. Na końcach jej grubych i kolczastych liści wyrastają owoce.

 

[/FMP] GALERIA

1/4

2/4

3/4

4/4

 

[FMP] AKTYWNE SKŁADNIKI

 Aminokwasy – wspierają budowę białek, zapobiegają katabolizmowi (rozkładowi) mięśni.


 Witamina A, B1, B2, C i PP(B3)
 – wspierają prawidłowe działanie układu immunologicznego, układu nerwowego i 
ułatwiają wchłanianie minerałów.


 Minerały:
 potas (wpiera pracę serca, przeciwdziała obrzękom), magnez (prawidłowe 
działanie układu nerwowego), wapń (dobry na kości), krzem, sód, żelazo (wspierające układ krwionośny), glin, mangan.


 Kwasy organiczne
 (np. szczawiowy czy winowy), flawonoidy (chronią przed wolnymi 
rodnikami i starzeniem się), a także alkaloidy, terpeny czy betalaniny.


 Błonnik
 – zapewniający uczucie sytości na dłużej.

 

 

 SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Liść nopalu to przede wszystkim dziesiątki korzyści dla osób chcących zadbać o sylwetkę. Reguluje przemianę materii. Wysoka zawartość błonnika powoduje przedłużenie uczucia sytości oraz zmniejsza ilość wchłanianych przez jelita węglowodanów. Zawartość pektyn obniża poziom glukozy, więc blokuje możliwość jej odkładania w komórkach tłuszczowych.”

 

2. “Również dzięki błonnikowi i obecności śluzów nopal przyczynia się do sprawnego oczyszczania organizmu, a do tego reguluje pracę jelit zapewniając regularne wypróżnianie. Oczyszcza okrężnicę, dlatego sprawdzi się przy zaparciach. Nopal redukuje wchłanianie złego cholesterolu (vLDL) i zwiększa produkcję dobrego cholesterolu (HDL) zapobiegając powstawaniu takich chorób jak miażdżyca i innych schorzeń układu trawiennego.”

 

3. “Wspiera pracę wątroby pomagając jej w usuwaniu toksyn z organizmu. Dzięki bogatej zawartości wapna, magnezu, krzemu, potasu czy glinu wspomaga prawidłowe działanie układu odpornościowego. Przyspiesza rekonwalescencję, dodaje energii i witalności. Uzupełni też ubogą dietę wynikając np. z oczyszczania, głodówek czy samego odchudzania. Z tego samego powodu wspiera też prawidłowe działanie układu nerwowego i pracę serca. Liście opuncji wykazują działanie przeciwzapalne i antybakteryjne. Mogą przyspieszać gojenie zwłaszcza świeżych ran.”

 

 

 SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

 Liście opuncji mogą być spożywane w postaci naparu lub samego proszku.


 Proszek
 – uzyskujemy przy pomocy blendera, w którym kruszymy suszone liście. 
Spożywamy po posiłku – 1 łyżeczka proszku w połączeniu z odrobiną miodu lub wody. W ten sposób zapobiega wchłanianiu tłuszczu z pożywienia.


 Napar
 – również zapobiega wchłanianiu tłuszczu, dlatego warto go pić kilka razy dziennie 
maksymalnie 60 minut po posiłku. Wystarczy zaparzyć 3 liście opuncji 200 ml gorącej wody. Napar jest gotowy do spożycia po około 20 minutach.

 Może być spożywana niemal przez wszystkich, z wyjątkiem kobiet w ciąży i karmiących. Poza tym nie ma skutków ubocznych. Spożywana w nadmiarze może mieć silniejsze działanie przeczyszczające.

[/FMP]

Nagietek lekarski – antidotum na trucizny.

Nagietek lekarski (Calendula officinalis L.) Zobacz co na jego temat pisze literatura zielarska:

 

 CIEKAWOSTKI

Nagietek lekarski (Calendula officinalis L.) – Kilka wieków temu, jeszcze w średniowieczu uważano, że nagietek stanowi antidotum na trucizny. Prawdą jest, że pomaga w szybszym powrocie prawidłowych funkcji wątroby po przebytych zatruciach, np. grzybami.

 Źródło wikipedia: Hildegarda z Bingen w swej recepcie na zatrucie z roku 1150 pisze: kto by zjadł truciznę, albo gdy kogoś chciano otruć, niech zaparzy nagietka w wodzie, wyciśnie go i ciepły położy na żołądek. Nagietek truciznę rozrzedzi i wypędzi z wnętrzności. Potem niech chory zagotuje wino i wrzuci doń trochę nagietka, a to znowu zagotuje i wypije. W ten sposób z jego ciała wyjdzie wszystko, co było trucizną, albo przez nos, albo w ślinie wykasłanej i wyplutej.

 Wierzono również, że woreczek z suszonym nagietkiem włożony pod poduszkę przyniesie spokojny sen. Miał też za zadanie odpędzać wszelkie strachy i lęki. Ze względu na swój wygląd nagietki bywają nazywane paznokietkami i pazurkami.

 

Niektórzy uważają, że z kwiatów nagietka można odczytać pogodę. Jeśli danego dnia rano kwiat jest rozwinięty, to znaczy, że nie będzie deszczu.

 

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?


Osłabiona wątroba


 Zatoksycznienie organizmu
 (metabolitami candidy, pasożytów i patogennych bakterii)


 Osłabienie organizmu, zawroty głowy


 Obniżona odporność


 Podrażnienia skóry


 Zwalcza stany zapalne i hamuje infekcje bakteryjne


 Bóle miesiączkowe i przykre objawy menopauzy


 Oparzenia i odmrożenia


 Stany zapalne błon śluzowych


 Choroby nowotworowe (jelit i dwunastnicy)


 Wrzody żołądka


 Problemy z układem trawiennym


 Przemęczone, szczypiące oczy

[FMP]

 

 OPIS ZIOŁA

 Nagietek lekarski na długo został zapomniany. Co prawda często bywał wykorzystywany w przemyśle kosmetycznym, ale złe przetwarzanie tego surowca na skalę przemysłową nie przynosiło pożądanych efektów, stąd też malejący brak zainteresowania.


 
Obecnie jednak ta 
roślina znów staje się popularna. Jej świeże płatki można dodawać do deserów i sałatek. Dzięki swojemu działaniu antyseptycznemu i łagodzącemu jest stosowana do wytwarzania kosmetyków naturalnych.

 

 Odpowiednio przygotowany napar może posłużyć do łagodzenia podrażnień oczu, ale też sprawdzi się w walce z owrzodzeniami czy trudno gojącymi się ranami. Jest nieocenionym składnikiem wielu leków na choroby i osłabienia wątroby.


 
Nagietek ze 
względu na zawartość kwasu salicylowego świetnie działa na cerę trądzikową. Nie bez znaczenia jest jego korzystne działanie na układ pokarmowy. Sprawdzi się w leczeniu schorzeń żołądka i poprawi działanie układu żółciowego. Zadziała też moczopędnie. W połączeniu z innymi ziołami bywa stosowany w terapiach wspierających leczenie i przeciwdziałanie nowotworom.

 

 

 OPIS BOTANICZNY

      Pochodzenia nagietka lekarskiego nie udało się dotychczas ustalić precyzyjnie. Istnieją przypuszczenia, że pochodzi z okolic Iranu.

       W Polsce rośnie dziko, ale jest też uprawiany w hodowlach i przydomowych ogródkach. Kwitnie od maja, nawet do listopada, jeśli ma korzystne warunki.

       Wyrasta na wysokość do 50 cm, ma intensywnie żółte i pomarańczowe kwiatki oraz łamliwe łodygi. Liście o lancetowatym kształcie.

 

 GALERIA

1/5

2/5
3/5

[/FMP] 4/5

5/5

[FMP] AKTYWNE SKŁADNIKI

 Kwasy organiczne, m.in. salicylowy – skutecznie zwalczający trądzik i łagodzący inne podrażnienia skóry.


 Karotenoidy
 – odpowiadające za intensywną pomarańczową barwę.


 Flawonoidy
 – działanie przeciwnowotworowe i oczyszczające organizm z toksyn, chronią 
też przed atakami wirusów, bakterii i grzybów. Regenerują wątrobę.


 Kwas jabłkowy
 – wspierający funkcje układu krążenia, obniżający 
poziom cukru


 Śluzy, sole mineralne (pochodne magnezu), olejki eteryczne o działaniu pobudzającym i 
antyseptycznym, związki żywicowe, śluzy, związki trójterpenowe.

 

 

 SPEKTRUM DZIAŁANIA

 Nagietek jest powszechnie wykorzystywany w kosmetyce. Ma zbawienne działanie na skórę. Poprawia jej kondycję, pomaga zwalczać podrażnienia, trądzik czy leczy trudno gojące się rany. Suszone kwiaty nagietka dodane do kąpieli zadziałają kojąco. Można go znaleźć w składzie szamponów, kremów, balsamów itp. Ich cechą charakterystyczną jest pomarańczowa barwa. 

1. “Nagietek ma także działanie gojące na rany po odmrożeniach i oparzeniach. Pomoże w łagodzeniu swędzenia na skórze czy jej skłonności do pękania i wysuszania czy łuszczenia się i łapania infekcji. Napar z tej rośliny nada się do przemywania ran, również takich odleżynowych czy też owrzodzeń żylakowatych.” 

2. “Mało kto wie, że napar z nagietka łagodzi bóle miesiączkowe i objawy menopauzy. Sprawdzi się w walce z chorobami układu trawiennego zwłaszcza przy nowotworze jelita cienkiego i dwunastnicy. Ma działanie rozkurczające, dlatego pomaga przy bólach żołądka i w leczeniu schorzeń układu żółciowego. Napar na roztworze soli fizjologicznej nada się do wykonania lewatywy.”

3. “Mocnym naparem można płukać jamę ustną jeśli pojawiły się afty lub walczymy z bólem gardła. Ma silne działanie przeciwzapalne i pierwotniakobójcze, dlatego chroni organizm przed atakiem drobnoustrojów, a jednocześnie wspiera działanie układuimmunologicznego.”

4. “Jest polecany też osobom, które pracują przy komputerze i często z tego czy innych powodów mają podrażnione oczy. Nada się też do leczenia zapalenia spojówek.”

5. “Udowodniono także przeciwnowotworowe działanie nagietka. Jest wykorzystywany profilaktycznie w stanach przednowotworowych i w okresie rekonwalescencji po usunięciu operacyjnym zmian rakowych np. w przewodzie pokarmowym.”

 

 SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

 Napar z kwiatów nagietka: łyżkę stołową kwiatów nagietka zalać 1,5 szklanki gorącej wody, a następnie parzyć pod przykryciem pół godziny. Po kolejnych 10 minutach odcedzić i pić godzinę przed posiłkiem. Maksymalnie 3 szklanki dziennie. 


 
Kwiaty nagietka znajdują też zastosowanie w kuchni. Świeże płatki można posiekać i dodać 
np. sałatek, natomiast suszone stanowią dodatek do deserów. 

 Intrakt z alkoholu – zalać 100 g suszonego nagietka 300 gramami alkoholu 40%. Odstawić na dwa tygodnie i po tym czasie przefiltrować. 

 Miazga na rany – przez 15 minut gotować 3 łyżki płatków nagietka wymieszane z 1 łyżką wody. [/FMP]

Papaja – naturalne poprawienie trawienia.

Liście papai – zobacz co na jej temat pisze literatura zielarska:

 

 CIEKAWOSTKI 

 Papaja, czyli melonowiec właściwy to roślina pełna sprzeczności – często nazywana drzewem, choć z drzewami jako takimi niewiele ma wspólnego. Jej potężne owoce są z kolei nazywane jagodami.

 

 Mało kto wie, że liść papai można wykorzystać jako sposób na detoks od słodyczy i niezdrowego jedzenia. Podziała jak prawdziwy odwyk.

 

 Istnieje też coraz więcej dowodów na to, że liść papai może mieć właściwości antyrakowe.

 

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

 Zespół jelita drażliwego


 SIBO 
(przerost bakterii w jelicie cienkim)


 Nerwica pokarmowa


 Zalegające grzyby, bakterie i pasożyty


 Choroby skóry


 Niestrawność, dyspepsja i nieżyt żołądka

 

Do stosowania kosmetycznego:


 Łuszczyca


 Odleżyny


 Do usuwania zrogowaciałego naskórka


 Do peelingu enzymatycznego


 Do wygładzania zmarszczek i usuwania zaskórników.

 

[FMP]

 OPIS ZIOŁA

 Osoby borykające się z dolegliwościami jelitowymi (ZJD I SIBO), odczuwają znaczący spadek intensywności nieprzyjemnych objawów, jak przelewanie w żołądku, gazy, biegunki, zaparci i bóle brzucha.


 
Papaina zawarta w liściach papai trawi nie tylko białka z pokarmu, ale również białka pasożytów przewodu pokarmowego (np glisty Ascaris lumbricoides). Co ciekawe wiele pasożytów jest odpornych na działanie enzymów proteolitycznych wytwarzanych przez człowieka, ale pod wpływem papainy ulegają rozpadowi co można wykorzystać podczas usuwania pasożytów z organizmu. W połączeniu z  naturalną witaminą C (zawartą np. w rokitniku) zwiększa się jej aktywność.


 
Działa relaksująco i kojąco na układ pokarmowy. Reguluje procesy trawienia i normalizuje metabolizm. 


 
Dodatkowo napary i okłady z liści skutecznie pozbywają się odcisków, łuszczycy, brodawek i ran, które nie chcą się zagoić.


 
Liście papai mają też właściwości pomagające w walce z nowotworami, dlatego dawniej były wykorzystywane przez Wietnamczyków właśnie w tym celu. Dzisiaj już wiemy (po przeprowadzeniu szeregu badań), że papaja jest jednym ze ziół, które posiadają właściwości antynowotworowe.

 

 

 OPIS BOTANICZNY

      Melonowiec właściwy jest rośliną pochodzącą z krajów Ameryki Południowej i Środkowej. Rośnie też w Meksyku i na Florydzie, zaś uprawy tego drzewa rozwijają się głównie na terenach, gdzie panuje klimat tropikalny lub subtropikalny. 

       Technicznie rzecz biorąc papaja nie jest drzewem, a byliną, choć bywa tak nazywana. Dorasta maksymalnie do 10 metrów, ale nie wytwarza jako takich gałęzi. Jej liście znajdują się na końcu łodygi.

 

        Są dość duże, bo mogą mieć średnicę nawet do 70 centymetrów. Kwiaty pojawiają się w miejscu połączenia liści z pniem. Owoce melonowca są jagodami o długości do nawet 40 centymetrów i średnicy 30 centymetrów. Papaje są oczywiście jadalne, popularnie wykorzystywane na całym świecie, ale to ich liście mają właściwości korzystne dla zdrowia.

[/FMP]

 GALERIA

1/4

2/4

3/4

4/4

[FMP]

 AKTYWNE SKŁADNIKI

 Papaina,


 Chymopapaina,


 Alanina(nawet 116mg na 100g produktu)


 Beta karoten(1,2mg na 100g produktu), 


 Kwas askorbinowy (witamina C)


 Witaminy (E, B, K, B3)


 Składniki mineralne (potas, magnez, cynk, żelazo)


 Tokoferol


 Nystatynę


 Flawonoidy


 Glukozynolany

 

 

 SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Liść papai łagodzi problemy układu trawiennego. Wspiera trawienie białek oraz węglowodanów, a jednocześnie wzmaga produkcję soków trawiennych, redukując wzdęcia i zgagę, dlatego tak często jest wykorzystywany w chorobach typu SIBO czy Zespół jelita drażliwego

2. “Mogą go stosować osoby z wrzodami, a powinny osoby cierpiące na zespół jelita wrażliwego. Ułatwia trawienie mięsa.”

3. “Liść papai pomoże cukrzykowi. Wspiera utrzymanie właściwego poziomu cukru we krwi i ureguluje trawienie cukrów. Dodatkowo działa korzystnie na układ odpornościowy zwiększając aktywność limfocytów. Organizm jest w stanie szybciej zwalczać infekcje i ataki wolnych rodników.”

4. “Zawarte w liściach papai enzymy pozwalają obniżyć stężenie kwasu moczowego we krwi.”

5. “Liść papai odmładza i dba o urodę. Jego składniki aktywne stanowią mieszankę o działaniu antyoksydacyjnym, dzięki czemu nie dopuszczają do przedwczesnego starzenia się komórek. Jednocześnie przetwory z liści papai można wykorzystać zewnętrznie do łagodzenia podrażnień, przyspieszenia gojenia niewielkich ran czy zmniejszyć ból.”

6. “Warto nim przemywać cerę trądzikową, a także ukąszenia owadów, czy też przykładać na opuchliznę oraz zadrapania lub siniaki. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że liść papai ma właściwości przeciwnowotworowe.”

 

 SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

 Napar z liści stosuje się dokładnie tak jak zwykłą herbatę. Do szklanki wsyp 2 łyżeczki liści, zalej je wrzątkiem i parz pod przykryciem 10 minut. Nie stosować w ciąży.

[/FMP]
Literatura cytowana
1.http://www.dobreziola.com/2014/10/lisc-papai-dziaanie-i-zastosowanie.html
2. The Wealth of India – A dictionary Indian raw materials and industrial products: Raw material series, Ca-Ci, publications and information directorate, CSIR 1992; 3:276-293.
3. Marotta F, Weksler M, Naito Y, Yoshida C, Yoshioka M. Nutraceutical supplementation, effect of a fermented papaya preparation on redox status and DNA damage in ~ 8 ~ International Journal of Herbal Medicine healthy elderly individuals and relationship with GSATM1 genotype, a randomized, placebo controlled, Cross – over study, Ann Ny Acad Sci 2006; 1067(1):400- 407.
4. Marotta F, Pavasuthipaisit K, Yoshida C, Albergati F, Marandolo P. Relationship between aging and susceptibility of erythrocytes to oxidative damage, in view of nutraceutical interventions, Rejuven Res 2006; 9(2):227-230.
5. Dominguez de Maria P, Sinisterra JV, Tsai SW, Alcantara AR. Carica papaya lipase, an emerging and versatile biocatalyst, Biotechnol Adv 2006; 24(5):493-499.
6. Krishna KL, Paridhavi M, Jagruti Patel A. Review on nutritional, medicinal and pharmacological properties of papaya (Carica papaya Linn), Nat prod Rad 2008; 7(4):364-373.
7. Arvind G, Bhowmik D, Duraivel S, Harish G. Traditional and medicinal uses of Carica papaya, J Med Car Pap 2013; 1(1):2320-3862.
8. Natarjan Sudharkar, Theivanai @ Vidhya R M. Potential medical properties of Carica papaya Linn, Int J Pharm Sci 2014; 6(2):168-173.
9. Arvind G, Bhowmik D, Duraivel S, Harish G. Traditional and medicinal uses of Carica papaya, J Med Car Pap 2013; 1(1):2320-3862.
10. Zunjar V. Pharmacognostic physiochemical and phytochemical studies Carica papaya Linn leaves, Pharmacog J 2011; 3:214-217.

Morwa biała – reguluje cukier i przyspiesza odchudzanie.

MORWA BIAŁA (Morus alba L.) zobacz co na temat jej właściwości pisze literatura zielarska:

 

 CIEKAWOSTKI

 Najczęściej spotykaną i wykorzystywaną w Polsce odmianą morwy jest właśnie odmiana biała. Najstarsze w naszym kraju drzewo tego typu ma ponad dwa wieki, 18 metrów wysokości i obwód pnia przekraczający 4 metry.

 

 Kraje słynące z produkcji jedwabiu wykorzystują te drzewa jako naturalny pokarm dla larw jedwabników. Często można się też natknąć na informacje o wybielających właściwościach morwy białej. Zapobiega na przykład powstawaniu plam starczych.

 

 Na chińskich wsiach ludzie wytwarzają domowej roboty smarowidło do rozjaśniania takich właśnie przebarwień. Ponieważ korzenie i liście morwy białej zawierają hormon wzrostu, stosowano je w medycynie chińskiej u dzieci, które zbyt wolno rosły.

 

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

 Nadwaga

 Podczas odchudzania

 Otyłość

 Cukrzyca typu II

 Gorączka i stany zapalne

 Wrzody żołądka i dwunastnicy

 Podrażnienia i choroby dermatologiczne

 Choroby układu naczyniowego

 Wysoki cholesterol

 Miażdżyca

 Choroby układu oddechowego

[FMP]

 OPIS ZIOŁA

 Smak owoców morwy białej przywodzi na myśl beztroskie dzieciństwo spędzone u dziadków na wsi. Czas jednak pędzi, natomiast właściwości tego niezwykłego drzewa pozostają niezmienne.

 Susz z jej liści powinien znaleźć się w domu każdego diabetyka. Jedną z najważniejszych zalet morwy białej jest właśnie ograniczanie wchłaniania cukru z pokarmów. Wystarczy przed posiłkiem wypić napar, który zahamuje rozkład węglowodanów. Jednocześnie pomoże toodchudzaniu, gdyż dostarczymy organizmowi mniej kalorii i nie zasilimy tym samym tkanki tłuszczowej. Kilka łyków herbaty z morwy skutecznie zahamuje ochotę na coś słodkiego. 

 

 Morwa ma także działanie odkażające, przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Z tego powodu warto po nią sięgać przy zwykłych przeziębieniach i grypie. Dodatkowo sprawdzi się w chorobach układu oddechowego i anginie, ponieważ ze względu na zawarte w niej garbniki pomaga w odbudowie błon śluzowych. To w połączeniu z obecnością pektyn pozwoli z kolei zachować w dobrej kondycji układ trawienny, a w szczególności jelita.

 

 Innym plusem jest natomiast obniżanie poziomu cholesterolu i ochrona wątroby. Morwa biała skutecznie też chroni układ naczyniowy na przykład przed miażdżycą. Obniża również ciśnienie krwi. 

 

 Regularne spożywanie naparu z morwy białej pomoże utrzymać cały organizm w dobrej kondycji, przyspieszy powrót do zdrowia po chorobach, a także wesprze działanie układu nerwowego i korzystnie wpłynie na pracę mózgu.

 

 

 OPIS BOTANICZNY

     Morwa biała jest drzewem osiągającym do 15 metrów wysokości. Pochodzi z Chin, ale jest znane właściwie na całym świecie, rośnie również w Polsce. Łatwo rozprzestrzeniła się także do Afryki, obu Ameryk i na wyspy Oceanu Spokojnego.

     Ma dość duże jajowate liście mogące mieć długość nawet 18 centymetrów. Wydziela charakterystyczny mleczny sok. Z kwiatów powstają owoce o jasnej barwie i słodkim smaku. Surowcem wykorzystywanym do fitoterapii są głównie liście.

[/FMP]

 GALERIA

1/4

2/4

3/4

4/4

[FMP]

 AKTYWNE SKŁADNIKI

 Flawonoidy – o działaniu antyoksydacyjnym i chroniącym przed nowotworami.

 Alkaloidy – działają przeciwwirusowo.

 Pektyny – poprawiają pracę jelit i ich perystaltykę, regulują wypróżnianie.

 Garbniki – chronią błony śluzowe organizmu.

 Witaminy z grupy B: tiamina, ryboflawina, pirodoksyna. Witamina PP – poprawiają gojenie się ran, wspierają wzrok, układ nerwowy i pracę mózgu.

 Sterole, kwas fumarowy.

 

 

 SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Podobnie jak każde inne zioło, również i morwa biała posiada własną „specjalizację” niezależną od ogólnie korzystnego oddziaływania na organizm. W jej przypadku jest to działanie obniżające poziom cukru i stąd zna ją większość z nas. Specyficzny skład liści morwy powoduje zmniejszenie aktywności enzymów, które rozkładają cukry. Nie dopuszcza do przekształcenia ich w glukozę, a przez to znaczna część zjadanych z pokarmem węglowodanów nie zostaje wchłonięta przez organizm, a z niego wydalona. W ostatecznym rozrachunku morwa biała obniża poziom cukru we krwi. Jej właściwości docenią zresztą nie tylko cukrzycy, ale też osoby walczące z nadwagą.  Dzięki ograniczeniu wchłaniania węglowodanów łatwiej chudnąć i unikać odkładania tkanki tłuszczowej. Zmniejsza ilość przyjętych kalorii. Pewną przydatną ciekawostką jest też fakt, że napary z morwy białej zmniejszają apetyt na słodycze.”

 

2. “Liście są bogatym źródłem antyoksydantów. Oczyszczają nas z toksyn, ale też chronią przed atakami wolnych rodników. Istnieją badania, które potwierdzają jej właściwości antynowotworowe.”

 

3. “Zawarte w morwie pektyny wspierają pracę układu trawiennego. Szczególnie korzystnie wpływają na jelita poprawiając ich perystaltykę i regulując proces wypróżniania.”

 

4. “Oddziałuje na cholesterol i trójglicerydy obniżając ich poziom we krwi. Osoby spożywające morwę białą mają mniejsze ryzyko zachorowania na miażdżycę.”

 

5. “Od dawna wiadomo również o korzystnym wpływie morwy białej na układ oddechowy. Przynosi ulgę nawet w tak poważnych schorzeniach jak astma, choroby tchawicy i oskrzeli czy też po prostu przy pospolitym kaszlu. Dzięki garbnikom morwa chroni i odbudowuje błony śluzowe, co sprzyja rekonwalescencji po grypie i przeziębieniu, ale też chroni żołądek. Przetwory z morwy odnajdują też zastosowanie jako środek pomocniczy w leczeniu przeziębień, grypy, a nawet anginy. Morwa biała ma działanie obniżające gorączkę i odkażające. Dzięki temu przyspiesza powrót do zdrowia, ale też wzmacnia cały organizm.”

 

6. “Właściwości przeciwzapalne i ochrona komórek przed uszkodzeniami pomaga utrzymać dobre zdrowie i opóźnić proces starzenia się organizmu.

 

 

 SPOSÓB PRZYGOTOWANIA


 
Napar: 2-3 gramy suszu z morwy białej zalać 200 ml gorącej, ale nie wrzącej wody. Parzyć maksymalnie 6 minut pod przykryciem. [/FMP]

Ostropest plamisty – oszustwo czy ratunek dla wątroby?

Ostropest plamisty (silybium marianum, gaertn) zobacz co na jego temat pisze literatura zielarska:

 CIEKAWOSTKA 

Ostropest plamisty (Silybum marianum (L.) Gaertn) to jedno z ziół najdłużej wykorzystywanych w leczeniu niekonwencjonalnym.

 

 Często można spotkać się również z nazwą „oset mleczny”, która wzięła się stąd, że ucięte bądź ułamane gałęzie rośliny wypuszczają mleczną ciecz.

 

 Jej łacińska nazwa nawiązuje do Marii Panny, ponieważ w okresie średniowiecza poznano dokładniej właściwości tej rośliny i zaczęto częściej wykorzystywać. Przez setki lat był używany jako antidotum na zatrucia grzybami.

 

 NIGDY NIE KUPUJ GOTOWYCH ZMIELONYCH LUB SPROSZKOWANYCH NASION OSTROPESTU PLAMISTEGO! – LECZNICZE SUBSTANCJE SZYBKO SIĘ UTLENIAJĄ I PO KILKU GODZINACH OD ZMIELENIA NIE NADAJE SIĘ DO CELÓW LECZNICZYCH

 

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?


 Nadużywanie alkoholu i papierosów


 Wysoki poziom cholesterolu


 Choroby wątroby 
(zapalenie, marskość, zwyrodnienie, osłabienie)


 Długie i obfite miesiączki


 Obrzęki kończyn dolnych


 Problemy z trawieniem


 Stany zapalne i problemy skórne

 

[FMP]

 OPIS ZIOŁA

 Ostropest plamisty jest ziołem, które powinno znaleźć się w każdej apteczce. Jest to dość pospolita roślina, której lecznicze właściwości są znane od czasów antycznych, w medycynie ludowej wykorzystywane od setek lat do leczenia wszelkiej maści zatruć.


 
Ostropest ze względu na duże ilości dobrze przyswajalnej sylimaryny ma 
zbawienne działanie na wątrobę. Potrafi ją oczyścić, zregenerować i wspomóc w działaniu detoksykującym. Skutecznie rozprawia się z wolnymi rodnikami, które odpowiadają za degradację komórek. Dzięki temu chroni przed licznymi chorobami, także nowotworowymi, a także korzystnie oddziałuje na układ nerwowy.


 
Zaleca się spożywanie ostropestu osobom pracującym 
umysłowo i studentom. Jednocześnie nie udowodniono, by ta roślina posiadała jakieś wyjątkowo szkodliwe działanie, czy żeby było możliwe jej przedawkowanie. 

 

 Trudno przecenić także jej właściwości w kontekście cukrzycy typu II, ponieważ efektywnie reguluje poziom glukozy we krwi. To samo czyni z cholesterolem, który równoważy fitosterolami, czyli tzw. dobrym cholesterolem pochodzącym z roślin. 

 

 

 OPIS BOTANICZNY

        Ostropest plamisty jest dość pospolitą rośliną. Do naszej strefy klimatycznej przywędrował znad basenu Morza Śródziemnego. Ma niewygórowane wymagania co do gleby, dlatego łatwo się go uprawia również we własnych ogrodach.

       Cała roślina może dorastać do wysokości 160 cm i ma sporo wspólnego z innymi kwiatami z rodziny astrowatych. Wyróżnia się charakterystycznymi fioletowymi kwiatkami i kłującymi liśćmi. Właściwościami terapeutycznymi wykazują się natomiast ziarna rośliny.

 

 

 GALERIA

1/3

2/3

[/FMP] 3/3

 

 

 AKTYWNE SKŁADNIKI

 Białka (25-30%), olej (20-30%) – cenny, bo zawierający wartościowe kwasy – olejowy i linolowy.


 Sylimaryna
 (stężenie ok. 2-3%) – to zestaw flawonolignanów (sylibininy, izosylibiny, 
sylikrystyny, sylidianiny), która wspiera trawienie, działa żółciopędnie i przeciwzapalnie oraz pomaga w usuwaniu toksyn. Jest najważniejszym aktywnym składnikiem ostropestu regenerującym wątrobę.


 Flawonoidy 
(takie jak: kwercetyna, apigenina, luteolina, naringenina, eriodictiol taxifolina) 
odpowiadające za ochronę przed atakami wirusów, bakterii i grzybów, działają przeciwrakowo.


 Fitosterole
 (jak kampesterol, stigmasterol, beta-sitosterol) – tzw. dobry cholesterol, 
obniżający działanie i stężenie tego “złego” LDL.

Moringa oleifera – Antyoksydacja i piękno w jednym liściu.

Moringa olejodajna (Moringa oleifera) zobacz co na temat jej właściwości pisze literatura zielarska:
 
 
 CIEKAWOSTKI
 Moringa olejodajna (Moringa oleifera) jest niezwykłą egzotyczną rośliną. Bywa nazywana drzewem życia ze względu na rozmaite zastosowania między innymi w medycynie ludowej.
 
 Ponieważ jej korzenie przypominają w smaku chrzan, jest też nazywana drzewem chrzanowym. W ekstremalnych sytuacjach można wykorzystać liście moringi do oczyszczania wody, gdyż wykazują działanie antybakteryjne. Od 3000 lat jest wykorzystywana w medycynie ajurwedyjskiej.
 
 
 
 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?
 Niedobory witamin i minerałów w organizmie

 Rekonwalescencja, długi proces wracania do zdrowia po chorobach

 Ryzyko wystąpienia cukrzycy

 Osłabiona odporność

 Problemy z koncentracją, przemęczenie, stres

 Kłopoty z ciśnieniem krwi

 Wysoki poziom cholesterolu

 Bezsenność, problemy ze snem

 Ochrona przed chorobą Alzheimera

 Nadużywanie alkoholu i papierosów
 

[FMP]

 OPIS ZIOŁA

 Moringa olejodajna jest tym, czym powinien być super food. Zawiera ogromne stężenie antyoksydantów, witamin i cennych pierwiastków takich jak cynk, miedź, wapń, mangan, które w naszym klimacie są dostępne głównie latem w sezonowych warzywach i owocach.
 

  
Jej właściwości pomagają w leczeniu około 300 różnych schorzeń i są wykorzystywane od 
tysięcy lat w medycynie ludowej. Warto ją stosować na przykład przy problemach z bezsennością czy ogólnym osłabieniem bądź przemęczeniem.
 

 
Bardzo skutecznie wpływa na 
koncentrację i pracę mózgu. Pomoże też oczyścić organizm z toksyn, dlatego mogą ją stosować osoby sięgające po takie używki jak alkohol czy papierosy. Można ją stosować jako preparat działający profilaktycznie. Ochroni przed chorobami układu nerwowego i metabolicznego.
 

 
Jest 
zalecana dla cukrzyków, bądź osobom, które są genetycznie obciążone ryzykiem wystąpienia cukrzycy. W kosmetyce naturalnej i nie tylko wykorzystywany jest olej z nasion moringi. Pewną ciekawostką jest również fakt, że moringa olejodajna jest wykorzystywana w rolnictwie do tworzenia naturalnych, ekologicznych, ale za to bardzo wartościowych pasz dla zwierząt.
 
 
 
 OPIS BOTANICZNY
       Istnieje aż kilkanaście odmian moringi, jednak najbardziej znana i ceniona ze względu na swoje właściwości jest moringa olejodajna.
 
      Jest to drzewo sięgające nawet 10 metrów wysokości, natomiast jego owoce i liście mogą mieć nawet ponad pół metra długości. Rośnie w Indiach i Pakistanie, ale też można je spotkać w innych ciepłych krajach w Afryce i Ameryce Południowej.
 
 
[/FMP]
 GALERIA
1/4
2/4
3/4
4/4
[FMP]
 AKTYWNE SKŁADNIKI
 
 Antyoksydanty, aminokwasy i kwercetyna – spowalniające proces starzenia się komórek oraz wspierające działanie całego ustroju, w tym układu odpornościowego czy nerwowego. Wyławia i neutralizuje wolne rodniki.
 

 Mangan i wapń 
– ważne dla zdrowia kości i stawów, ochrona np. przed osteoporozą.
 

 Miedź, cynk 
– wspierające pracę mózgu, układu nerwowego, a także biorące udział w 
synteziebiałka i wpływające korzystnie na skórę, włosy i paznokcie.
 

 Kempferol, beta sitosterol, kwas kawoilochinowy, zeatyna, enzymy
 – chroniące przed 
infekcjami grzybiczymi, bakteryjnymi i wirusowymi.
 

 Kwasy Omega 3, Omega 6, Omega 9 
– stanowiące ważny budulec komórek, zwiększające 
odporność organizmu i chroniące przed stanami zapalnymi.
 

 Witamina B1, witamina B2, witamina B3, witamina B6, witamina B
7, witamina D, witamina K – odpowiadające za odporność organizmu i prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych.
 
 
 SPEKTRUM DZIAŁANIA
 Nie na darmo moringa jest zaliczana do tzw. super food. Medycyna ajurwedyjska już trzy tysiąclecia temu opisała aż 300 chorób, które mogą być leczone przez moringę w różnych postaciach.
 
1. “Wspiera organizm w redukcji cholesterolu oraz trójglicerydów i reguluje pracę trzustki, co ma niebagatelne znaczenie dla cukrzyków i osób genetycznie zagrożonych cukrzycą. Zawarte w morindze antyoksydanty (których posiada ogromne stężenie) chronią komórki przed starzeniem się i wspierają organizm w walce ze stanami zapalnymi. Wykazuje korzystne działanie na układ nerwowy dzięki czemu pozwala utrzymać dobrą kondycję mózgu i chroni przed takimi chorobami jak Alzheimer.”
 
2. “Naturalnie wspiera pracę układu odpornościowego. Ze względu na wysoką zawartość witamin i cennych pierwiastków zaleca się spożywanie suplementów z moringi w okresie zimowym, kiedy nie mamy dostępu do świeżych owoców i warzyw (pomijając te marketowe). “
 
3. “Wspomniane już antyoksydanty pomogą też w walce z infekcjami. W przypadku przewlekłego przemęczenia również mogą pomóc preparaty z moringą. Często takie ogólne osłabienie i zniechęcenie wynika z niedoboru witamin i minerałów, dlatego przy regularnym stosowaniu moringi tego typu problemy powinny odejść w niepamięć. Moringa olejodajna sprawdzi się też u osób po ciężkich chorobach, wracających do zdrowia, przechodzących rekonwalescencję. Zioło to wspomaga walkę z wirusami i bakteriami, na które osłabiony organizm może jeszcze nie być odporny.”
 
4. “Ponieważ moringa wspiera działanie wątroby i produkcję enzymów, jest zalecana osobom palącym i często spożywającym alkohol. Pomoże usunąć nadmiar nagromadzonych toksyn i oczyścić organizm.”
 
 
 
 SPOSÓB PRZYGOTOWANIA
 Odpowiednie do spożycia są liście, owoce i kwiaty oraz kora, poddane oczywiście stosownej obróbce. Wszystkie te elementy są wykorzystywane do tworzenia np. suplementów czy kosmetyków. 
 Najłatwiej jest przyrządzić napar z liści moringi olejodajnej – wystarczy zaparzyć suszone liście drzewa, jak każdą inną herbatę.
 Zmielone liście lub susz można zastosować także jako dodatek do dań na ciepło bądź sałatek, jogurtów czy koktajli.
[/FMP]

Czarcie żebro – mityczne zioło oczyszczające.

CZARCIE ŻEBRO – Ostrożeń warzywny – (Cirsium oleraceum) zobacz co na jego temat pisze literatura zielarska:

 

 CIEKAWOSTKI

 Jeśli wiesz, że ostrożeń warzywny jest świetnym ziołem na detoks, to koniecznie sprawdź też cały artykuł poświęcony prawidłowo przeprowadzonemu detoksowi: https://www.fitoterapia.pl/detoks-zielarza

 

 Ostrożeń warzywny doczekał się bardziej chwytliwej nazwy „czarcie żebro” dzięki swoim właściwościom, które dawniej przypisywano nadprzyrodzonym mocom.

 

 „Żebro” z kolei nawiązuje do kształtu liści przypominających żebra. W wielu zakątkach Polski wierzono (i jak się okazało po badaniach całkiem słusznie) w działanie oczyszczające tej rośliny.

 

 Według wierzeń kąpiel w czarcim żebrze pomaga na odpędzenie złych duchów, czy uroków rzuconych na daną osobę.

 

 Nada się też dla dziecka, które „coś opętało” i jest niegrzeczne, bezustannie płacze i pokazuje swoją krnąbrną naturę. Cyganie, którzy ruszali na tabor spali nago na liściach ostrożenia warzywnego.

 

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

 Oczyszczenie organizmu z toksyn


 Problemy dermatologiczne np. trądzik


 Gastropatia zółciowa 
(zarzucanie żółci do żołądka)


 Wrzody dwunastnicy


 
Spowolniony metabolizm


 
Biegunka


 Osłabiona praca wątroby


 
Schorzenia nerek


 
Wypadanie włosów i łupież


 Podrażnienia błon śluzowych 
np. jamy ustnej, gardła, żołądka i jelit


 
Bóle reumatyczne


 
Stany zapalne


 Problemy układu trawiennego

[FMP]

 

 OPIS ZIOŁA

 Wokół czarciego żebra narosło sporo mitów. Być może dlatego, że jest to roślina tak często występująca w naszej strefie klimatycznej, a być może dlatego, że posiada liczne właściwości, które odkryto już dawno, ale nie potrafiono ich udowodnić naukowo. Dzięki temu stała się antidotum na uroki. A taki urok mogła podstępna wiedźma rzucić na niewinne dziecko zsyłając na niego bezsenność i płacz, albo na bogu ducha winnego staruszka przynosząc mu problemy wątrobowe.

 

 Tymczasem w XXI wieku wiemy, że niezwykłe właściwości czarciego żebra nie mają nic wspólnego z magią, tylko z zawartością składników aktywnych. Dzięki nim roztwory z tego ziela pomagają na takie dolegliwości jak bóle reumatyczne, podrażnienia błon śluzowych czy eliminacja toksyn z organizmu.

 

 Warto mieć ostrożeń pod ręką we wszystkich dolegliwościach związanych z wątrobą i układem trawienia. Pomoże na problemy metaboliczne, również przy cukrzycy. Nie dopuści też do powstania zbyt wysokiego poziomu cholesterolu we krwi (związane jest to między innym z eliminacją toksyn, które powodują stany zapalne – a stany zapalne powodują wzrost cholesterolu w organizmie).

 

 Pomoże usunąć z organizmu szkodliwe produkty przemiany materii na każdy możliwy sposób – również przez skórę, a także nerki czy jelita. Bywa wykorzystywany do pielęgnacji włosów i skóry. Łagodzi podrażnienia, ale też poważniejsze problemy, takie jak oparzenia czy trądzik.

 

 

 AKTYWNE SKŁADNIKI

 Flawonoidy i kwasy fenolowe – wspierają pracę wątroby, działają odtruwająco, zatrzymują stany zapalne.


 Fitosterole
 – roślinny „dobry” cholesterol, a także pektolinaryna, glikozydy apigeniny i 
luteoliny.


 Laktony i fenolokwasy
 – wykazują działanie przeciwnowotworowe.


 Inulina
 – ogranicza wchłanianie kalorii i wspiera metabolizm.


 Garbniki
 – o działaniu przeciwzapalnym, antybakteryjnym i ściągającym np. na błony 
śluzowe.

 

 

 SPEKTRUM DZIAŁANIA

 Czarcie żebro służy przede wszystkim oczyszczaniu. W wierzeniach ludowych zdejmowało złe uroki, a w medycynie ludowej było stosowane jako środek przeciwzapalny i moczopędny. Jak pokazuje medycyna konwencjonalna – zupełnie słusznie. 

 

1. “Ostrożeń wykazuje działanie detoksykujące na organizm. Wzmaga naturalne procesy odtruwające, podkręca przemianę materii i pozwala na szybsze oczyszczenie ustroju ze szkodliwych produktów przemiany materii.”

 

2. “Wspiera pracę wątroby i sprawną przemianę materii dzięki wsparciu produkcji żółci. Chroni także przed marskością wątroby i jej stłuszczeniem, a jednocześnie skutecznie regeneruje komórki tego organu.”

 

3. “Dzięki właściwościom rozkurczowym wspiera leczenie kamicy i stanów zapalnych wątroby. Mocniejszy napar z ostrożnia pomoże zatrzymać biegunkę. Istnieją już pewne badania potwierdzające, że zawarte w czarcim żebrze składniki pomagają zwalczać zmiany nowotworowe, dlatego warto je spożywać w miarę regularnie, w celach profilaktycznych.”

 

4. “Nie zaszkodzi także spożywanie naparu z czarciego żebra przez osoby cierpiące na cukrzycę – ponieważ skutecznie obniża poziom cukru we krwi. Ponadto sprawnie leczy bóle pochodzenia reumatycznego – łagodzi dolegliwości kości i stawów.”

 

5. “Znane są też właściwości korzystne dla skóry. W tradycji ludowej czarcie żebro stosowano do pielęgnacji włosów. Dzięki właściwościom oczyszczającym pomaga też w zwalczaniu łupieżu. Kąpiel czy okłady na skórę z czarciego żebra przyspieszają regenerację tkanek. Warto sięgnąć po ten sposób, jeśli chcemy zwalczyć otarcia, zapalenie spojówek, trądzik, wysypkę czy skórne reakcje alergiczne. Łagodzi nawet oparzenia i objawy przewlekłych chorób skóry.”

 

6. “Ponadto kąpiel w czarcim żebrze może być po prostu przyjemna i kojąca. Sprawdzi się jako sposób na łagodzenie napięć wynikających ze stresu.

 

 

 OPIS BOTANICZNY

       Ostrożeń warzywny jest dość pospolity w Azji i w Europie. W Polsce można go spotkać na terenach nizinnych. Lubi ziemię wapienną, wilgotną i żyzną, więc najłatwiej go spotkać na torfowiskach i łąkach czy brzegach jezior na Warmii i Mazurach.

 

       Wyrasta na prostej łodydze nawet do wysokości 1,5 metra. Jego koronę wieńczą kwiaty w postaci zielonkawych koszyczków. Kwitnie od lipca do września. W ziołolecznictwie zastosowanie znajduje łodyga i liście.

 

 

 SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

 Najbardziej popularnym, bo zakorzenionym w naszej tradycji sposobem wykorzystania czarciego żebra jest kąpiel. Aby ją przygotować, należy przez 15 minut gotować w dużym garnku wody 50 g ziela. Przecedzić i wlać do wanny.


 Napar:
 1-2 łyżeczki zalewamy gorącą wodą i parzymy pod przykryciem przez 15 minut. 
Mocniejszy napar uzyskamy gotując roztwór przez 15 minut na małym ogniu.


 Nalewka z czarciego żebra
: można ją wykonać stosując proporcję 1:5 na 50% wódce lub 
gorącym winie.[/FMP]