Tag: zioło na grzybice

CIEKAWOSTKA

Lapacho (iperoxo, pau d’arco, arbre sacré des Incas; ) – W języku Indian Tupi i Guarani całe drzewo nazywane jest „tajy”. Znaczy to mniej więcej „mieć siłę i wigor” co bardzo dobrze oddaje użyteczność surowca.

 

OPIS ZIOŁA

Leczniczo wykorzystuje się całą roślinę do różnych dolegliwości natomiast najsilniejsze właściwości posiada wewnętrzna strona kory. 

 

Historia pau d’arco dla współczesnej medycyny zaczyna się dopiero około 1960 roku kiedy to brazylijska prasa zaczęła masowo publikować artykuły o cudownych i leczniczych właściwościach kory lapacho, które najczęściej miały charakter świadectw dotyczących wyleczenia z różnorakich chorób.

 

Popularyzacja korzenia Lapacho dotarła do botanika dr. Valtera Accorsiego, który postanowił zbadać tą roślinę i potwierdził jej właściwości w swoich publikacjach. Dzisiaj możemy bezpiecznie wykorzystywać jej działania dla własnych celów leczniczych.

 

 

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

› Pasożyty

› SIBO i zespół jelita drażliwego

› Skłonność do grzybic narządowych i układu pokarmowego (candida)

› Alergie (szacuje się, że ponad 70% alergików po pozbyciu się pasożytów, pozbywa się również alergii)

› Słaba odporność

› Zatoksycznienie organizmu

› Nieżyt żołądka i choroby wrzodowe

› Problemy skórne

› Bóle reumatyczne

› Stany zapalne jelit

 

Wskazania w kosmetologii:

» Do pielęgnacji cery tłustej i łojotokowej

» Trądzik sterydowy

» Trądzik kosmetyczny i zawodowy

» Szerokie pory

» Skóra zainfekowana drożdżakami (candida i pityrosporum)

» Jako płukanka do włosów przetłuszczających się

» Na łupież

 [FMP]

OPIS BOTANICZNY

       Lapacho oznacza korę wewnętrzną drzew Tabebuia Impetiginosa. Są to długowieczne drzewa występujące od Karaibów aż po Argentynę.

 

      Mogą dorastać do wysokości 25 metrów. Mają eliptyczne liście i kwiaty przypominające wyglądem trąbki. Zwykle są żółte lub różowe, choć to zależy od gatunku. Surowcem zielarskim jest w tym przypadku właśnie kora.

AKTYWNE SKŁADNIKI

» Lapachol – Substancja o właściwościach przeciwnowotworowych, posiada działanie silnie przeciwbakteryjne oraz silnie działanie grzybobójcze. Sprawnie radzi sobie również z wirusami takimi jak wirus opryszczki typu I i II, wirus grypy oraz wirus pryszczycy. Do mikrobów, które są wrażliwe na tą substancję zaliczają się Candida albicans (bielniak biały), Brucella (bruceloza) Tricophyton mentagrophytes oraz Staphylococcus auerus (gronkowiec złocisty).

» Glikozydy Irydoidowe – Wykazują działanie antybiotyczne, uspokajające i przeciwzapalne.

» Glikozydy izokumarynowe – Posiadają działanie uspokajające, antyoksydacyjne, wykazują również działanie przeciwdrobnoustrojowe.

» oraz: koenzym Q, flobafeny, ksyloidyna, glikozydy lignanowe, alkaloidy, garbniki, sole mineralne (żelazo, stront, srebro, złoto, bor, kobalt, miedź, molibden, mangan, krzem, chrom, fosfor, nikiel, bar, wapń, magnez).

 

SPEKTRUM DZIAŁANIA

Poza głównymi działaniami fitofarmakologinczymi wymienionymi wyżej korę La Pacho stosuje się również jako zioło:

› Przeciwzapalne

› Wirusostatyczne

› Fungistatyczne (grzybobójcze)

› Przeciwbakteryjne

› Przeciwpasożytnicze

› Przeciwnowotworowe

› Przyspieszające goje się ran

› Podnosi liczbę erytrocytów, limfocytów i leukocytów.

› Działa immunostymulująco

› Obniża poziom glukozy we krwi

› Pomaga przy żylakach

› Przy zapaleniach nerek i pęcherza moczowego

› Przyspiesza gojenie się wyprysków i krost na skórze

› Skuteczne jako lewatywa na hemoroidy

› Przy infekcjach gardła jako płukanka 

› Przewlekłe stany infekcyjne oczu jako okłady z odwaru.

 

[/FMP]

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Z kory należy przygotować odwar 1-2 łyżki zalej jedną szklanką wody, doprowadź do wrzenia i gotuj na wolnym ogniu przez następne 15 minut. Tak przygotowaną herbatę z lapacho pij małymi porcjami w ciągu dnia.

Sposób przygotowania wg. Dr. Henryka Różańskiego:

1. Odwar – Decoctum: 1-2 łyżki kory rozdrobnionej zalać 1 szklanką wody, doprowadzić powoli do wrzenia, i zagotowania; pogotować 3-5 minut na małym ogniu, odstawić na 30 minut pod przykryciem. Przecedzić. Pić 2-3 szklanki dziennie odwaru. Przy schorzeniach układu moczowo-płciowego, układu oddechowego i pokarmowego pić często i małymi porcjami. Ponadto odwar taki używać zewnętrznie (płukanki, okłady, przemywanie).

2. Nalewka – Tinctura: 1 część rozdrobnionej kory zalać 5 częściami alkoholu 50-60%, macerować 14 dni, wstrząsając co 2 dni. Przefiltrować. Zażywać 2-3 razy dziennie. Gdy użyjemy 1 część surowca na 1 część rozpuszczalnika (alkohol) i po maceracji mocno wyciśniemy surowiec z uzyskanego wyciągu – uzyskamy mocniejszy ekstrakt, który może być użyty do wyrobu kosmetyków i leków (czopki, żel, maść). Nalewką można pędzlować zmiany chorobowe na błonach śluzowych i skórze.

3. Ekstrakt gęsty uzyskać można przez odparowanie (wysuszenie) nalewki lub odwaru, do konsystencji syropu, w możliwie najniższej temperaturze (np. wyparka próżniowa, przez podgrzewanie na łaźni wodnej w płaskim naczyniu).

4. Sproszkowany surowiec w miodzie: na każdą łyżeczkę sproszkowanej kory dać 1/2 łyżeczki gliceryny i 1 łyżeczkę spirytusu 70% oraz 1 łyżkę miodu. Wymieszać. Zażywać po 1 łyżce 3 razy dziennie. Sproszkowana kora – dawka 1-2,5 g dziennie (można kapsułkować, ale tylko surowiec zmikronizowany).

5. Wyciąg na winie: 1 część rozdrobnionej kory zalać 5 częściami wina białego lub lepiej czerwonego wytrawnego. Macerować 1 miesiąc. Przefiltrować. 

Źródło: http://rozanski.li/2348/lapacho-lek-i-alternatywa-dla-herbaty/

Przeciwwskazania: Kobiety w ciąży oraz w okresie karmienia piersią.