Przytulia właściwa – pogotowie dla układu pokarmowego

Przytulia właściwa (Galium, Galium verum L. ), zobacz co na jej temat jest napisane w literaturze zielarskiej:

 

CIEKAWOSTKI

 Przytulia właściwa (Galium, Galium verum L. ) to pospolita roślina, uważana czasami za chwast, a mimo to, stosowana już w średniowieczu w medycynie ludowej, do dziś dostarcza cennego surowca zielarskiego.

 

 Nasi przodkowie mieli dla niej wiele innych nazw, takich jak kołysalnik, miodne ziele, miodnik, mleczne ziele, trojan, tyrlicz, zaprzałek czy kamieła. Nazwa Galium pochodzi od słowa “gal” czyli mleko, a to dlatego, że dawniej używano tę roślinę w serowarstwie do warzenia mleka.

 


 Przytulię właściwą wykorzystywano na wiele sposobów, nie tylko w celach zdrowotnych. Suszoną rośliną wypełniano dawniej materace, gdyż zapach kumaryny, jaki wydziela, odstraszał pchły.

 

 Żółte kwiatostany tej rośliny służyły jako barwnik spożywczy, niczym drogi szafran. Z kolei korzenie przytulii służyły do barwienia tkanin na czerwono i żółto, a po dodaniu octu na niebiesko.

 

Nasiona tego zioła można spożywać na surowo, a gdy się je upraży, stają się substytutem kawy.

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

 nieżyt żołądka i jelit


 zły stan skóry (trądzik, wypryski)


 stan zapalny pęcherzyka żółciowego


 kamica nerkowa


 biegunka


 stany zapalne gardła


 nadmiar wody w organizmie


 oczyszczanie organizmu

 [FMP]


OPIS

      Zioło to stosowane już w średniowieczu, a dziś nieco zapomniane, posiada wiele właściwości, dla których warto po nie sięgnąć.

 

Działa rozkurczowo, przeciwbólowo, antyseptyczne, moczopędnie, żółciopędnie, a także regeneruje i oczyszcza organizm. 

 

 

 Pomaga nie tylko w walce z chorobami wewnętrznymi ale i skórnymi takimi jak trądzik, egzemy i przebarwienia.

 

 

 Ma również zbawienny wpływ na układ nerwowy regulując jego procesy.

 


 
Jest też świetnym dodatkiem do potraw, wykorzystywanym kulinarnie w wielu kuchniach świata.

 

 

 Podnosi smak baraniny, kaczki, gęsi, królika czy też ryb. Dodawana jest do potraw z warzyw. Roślinę tę można również przyrządzać jak szpinak.

 

 

OPIS BOTANICZNY

       Galium verum występuje w umiarkowanej strefie klimatycznej Europy, również w Polsce, a także w Azji i Afryce Północnej. Preferuje gleby suche, czasem średnio wilgotne, zasadowe do obojętnych. Wybiera sobie różne miejsca, od łąk, zarośli i muraw, po skraje lasów, aż do pastwisk i zwykłych nasypów kolejowych.


        Bylina ta osiąga wysokość 30 – 100 cm. Wzniesiona, krótko owłosiona łodyga, u góry jest zazwyczaj rozrośnięta. Wyrastają z niej omszone, lancetowate liście, z punktów na łodydze po 8-12 sztuk. Kłącza przytulii rozrastają się pod ziemią, tworząc wydłużone płożące pędy.



        Roślina ta od czerwca do września zakwita na żółto, jej niewielkie kwiaty są promieniste,  czteropłatkowe i przybierają kształt gwiazdy. W czasie kwitnięcia przytulia przyciąga pszczoły, wydzielając słodki zapach. Galium verum wydaje owoce w postaci rozłupni rozpadającej się na dwa orzeszki.



        Z przytulii uzyskuje się surowiec zielarski w trakcie kwitnienia, wykorzystuje się również kłącze i korzeń pozyskiwany wiosną i jesienią. Uznaje się, że świeża roślina ma silniejsze działanie niż susz.

 

GALERIA

1/6

2/6

3/6

4/6

5/6

6/6

SPEKTRUM DZIAŁANIA

 W Przytulii właściwej znajduje się m.in. asperulozyd – substancja czynna uznawana za aktywny składniki przeciwbakteryjny, a także saponiny wykazujące właściwości przeciwzapalne i przeciwgrzybiczne. 

 

 

 Kolejnym składnikiem tego zioła są alkaloidy charakteryzujące się działaniem przeciwbakteryjnym, przeciwgrzybicznym, przeciwbólowym oraz pobudzającym ośrodkowy układ nerwowy.

 

 Jednym z najbardziej znanych alkaloidów jest kofeina, która pobudza przemianę materii, a także przyczynia się do usuwania złogów tłuszczu. Przytulia zawiera również sole mineralne, takie jak jod i potas oraz krzem.

 

 

 Przytulię można wykorzystywać w celu zatrzymania krwawienia z nosa. Warto po nią sięgać w wypadku bólu czy gorączki. Pomocna jest w walce z chorobami skóry, w łagodzeniu owrzodzeń czy skutków poparzeń, generalnie wygładza i zmiękcza skórę. To niepozorne zioło oczyszcza z bakterii chorobotwórczych wątrobę, nerki, śledzionę i trzustkę.

 
 

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

 Z przytulii można sporządzić napar lub odwar, które można spożywać bez ograniczeń. Aby uzyskać napar, należy jedną łyżkę surowca zalać 1 szklanką wrzącej wody, przykryć naczynie na około 15 minut, a następnie odcedzić. 

 

 Odwar natomiast uzyskuje się zalewając 2 łyżki ziela dwiema szklankami wody, którą należy doprowadzić do wrzenia, a następnie gotować około 10 minut i przecedzić. Schłodzony odwar można stosować w celu przemycia skóry o tłustej lub trądzikowej cerze, czy też z wypryskami.


 
Z zioła tego można sporządzić też zimny wyciąg. W tym celu należy 2-3 
łyżki zmielonego suszu zalać dwiema szklankami chłodnej wody mineralnej i pozostawić to na 6 godzin. Należy tak przygotowany napój wypić w ciągu dnia, w porcjach po pół szklanki, będąc na diecie wysokobiałkowej i w wypadku stosowania odżywek dla sportowców.



 
Następna możliwość wykorzystania przytulii to macerat, który przygotowuje 
się ze świeżej rośliny, mieląc ją i zalewając wodą na około 6 godzin. Tak przygotowaną miksturę, spożywaną po 100 ml, zaleca się w wypadku niedoczynności enzymatycznej trzustki czy też żołądka.



 
Z przytulii można też sporządzić nalewkę, zalewając 1 porcję suszu 3 
porcjami alkoholu do 40%. Tak przygotowany trunek można spożywać w ilości 1 kieliszka dziennie.

 

 
Przy udziale przytulii zafundować sobie domowe SPA. Kąpiel z dodatkiem 
tego zioła sprawi, że skóra będzie po niej w lepszej kondycji. Aby ją przygotować, należy 2-3 łyżki ziela zalać 3 litrami wody. Po doprowadzeniu jej do wrzenia i odstawieniu na 15 minut, należy to przecedzić, przelać do wanny i uzupełnić wodą. Taka kąpiel powinna trwać od 5 do 15 minut.


 PRZECIWWSKAZANIA: ciąża, karmienie piersią.

[/FMP]

Dodaj komentarz