Hibiskus – Hibiscus – Ketmia szczawiowa – Zobacz co pisze literatura zielarska na jego temat:
CIEKAWOSTKI
Większość z nas zna aromat hibiskusa – jest to jeden z podstawowych składników smakowych herbat. Nadaje im lekko cierpki, kwaskowaty smak, a jednocześnie zapewnia intensywną czerwoną barwę. Również ze względu właśnie na ten piękny kolor hibiskus bywa nazywany czerwonym złotem faraonów.
W niektórych afrykańskich krajach, tam gdzie kultura muzułmańska nie dopuszcza spożywani alkoholu, napary z hibiskusa są spożywane zamiast wina – odpowiednio doprawione cynamonem i imbirem. Kwiat hibiskusa kwitnie tylko jeden dzień, zaś sama roślina jest jednoroczna. Jego inną nazwą jest malwa sudańska.
KIEDY WARTO STOSOWAĆ?
Otyłość
Stłuszczenie wątroby
Wysoki cholesterol
Wysokie ciśnienie krwi
Kamienie nerkowe
Obrzęki
Stany zapalne
Osłabienie organizmu
Rekonwalescencja po chorobach
Spowolniona przemiana materii
Zatrucia
Choroby układu oddechowego
Przeziębienie
OPIS ZIOŁA
Choć nazwa hibiskusa chyba każdemu obiła się o uszy, mało kto wie, że jest to cała rodzina niezwykłych roślin. Wszystkie cechują spektakularne kwiaty, które nie tylko pięknie wyglądają, ale też posiadają mnóstwo właściwości leczniczych. Herbatę z hibiskusa mogą pić osoby, które walczą z nadwagą. Zawartość pektyn oraz innych składników wspiera cały układ trawienny i proces przemiany materii.Po takiej herbacie na dłużej będziemy czuć się syci, ale jednocześnie zadziała ona oczyszczająco. Pomoże pozbyć się zalegających w organizmie toksyn, ochroni wątrobę i wesprze jej regenerację.
Wspiera produkcję soków trawiennych. Sprawdzi się też jako sposób na walkę z przeziębieniem i grypą, ale też zadziała profilaktycznie. Ma działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Dzięki temu obniży gorączkę i zapobiegnie gromadzeniu się wody w organizmie.
Warto też spożywać ją w okresie rekonwalescencji po chorobach. Korzystnie wpływa na układ krwionośny. Nie dopuszcza do powstania zbyt wysokiego poziomu cholesterolu, ostatecznie chroniąc przed miażdżycą czy udarem i zawałem serca.
Przestudzony napar sprawdzi się także jako okład na skórę. Pomoże przy urazach, zmniejszy opuchliznę, ale też pomoże przy pozbywaniu się trądziku i zmniejszy reakcje alergiczne. Kobiety docenią hibiskus za jego wygładzające właściwości.
OPIS BOTANICZNY
Hibiskus to właściwie grupa roślin, która liczy sobie około 220 różnych gatunków, przy czym tylko część z nich posiada silne właściwości lecznicze, a najbogatszą w składniki lecznicze jest odmiana nazwana ketmią szczawiową. Najczęściej występują w klimacie tropikalnym, w takich krajach jak Egipt, Sudan, Tajlandia czy Meksyk. Są to rośliny zielne, ale też i nieduże krzewy czy drzewka.
Ich cechą charakterystyczną są piękne, ogromne kwiaty składające się przeważnie z pięciu płatków. Przybierają różne odcienie różu i czerwieni. Ich średnica może wynosić od 4 do 15 centymetrów. Liście hibiskusa są bardziej zróżnicowane. Mogą być proste i koliste, ale występują też lancetowate z postrzępionymi brzegami. Surowcem wykorzystywanym w celach leczniczych jest kwiat.
GALERIA
1/4
2/4
3/4
4/4
AKTYWNE SKŁADNIKI
Witamina C, kwas jabłkowy, cytrynowy i hibiskusowy.
Nieduże ilości fosforu, wapnia, żelaza.
Pektyny – obniżają poziom cholesterolu i zapewniają uczucie pełności, przez co wspierają proces odchudzania.
Fitosterole – działają przeciwnowotworowo, obniżają poziom cholesterolu, odpierają ataki wolnych rodników.
Błonnik – wspierający proces przemiany materii.
Antocyjany – chroniące wątrobę.
Flawonoidy – o działaniu przeciwutleniającym i przeciwzapalnym.
Karoteny i nienasycone kwasy tłuszczowe.
SPEKTRUM DZIAŁANIA
1. “Ważną zaletą jest zdolność obniżania ciśnienia tętniczego krwi oraz działanie rozkurczowe. Dzięki temu poprawia chociażby działanie układu pokarmowego. Przyspiesza proces przemiany materii, ale też działa żółciopędnie i moczopędnie.”
2. “Osoby ze skłonnością do łapania zakażeń bakteryjnych np. przewodu pokarmowego czy skóry docenią też działanie antyseptyczne hibiskusa. U osób stosujących nieprawidłową dietę i prowadzących niezdrowy tryb życia taka herbata podziała przeciwmiażdżycowo. Herbata z hibiskusa postawi na nogi przy przeziębieniu i grypie, ale też wesprze układ odpornościowy, by zapobiec występowaniu takich chorób.Zawiera dużo łatwo przyswajalnej witaminy C, a do tego ma działanie wirusobójcze oraz zwalcza stany zapalne, a więc skutecznie obniży gorączkę.“
3. “Fenole zawarte w kwiatach hibiskusa mają działanie antyoksydacyjne, a to z kolei pozwala na łatwiejsze pozbywanie się toksyn z organizmu i hamuje proces powstawania nowotworów. Hibiskus chroni wątrobę i poprawia jej funkcjonowanie. Przyspiesza też jej regenerację i zapobiegają takim chorobom jak marskość czy stłuszczenie. Uniemożliwia zwiększenie poziomu cholesterolu. To w konsekwencji chroni również układ krążeniowy i serce przed udarem czy zawałem.”
4. “Regularne picie herbaty z hibiskusa pomaga w oczyszczaniu organizmu i jego wzmacnianiu. Dostarcza np. nienasyconych kwasów tłuszczowych i błonnika, a przez to wspiera proces przemiany materii. Ma działanie lekko przeczyszczające i moczopędne, dlatego zapobiega powstawaniu obrzęków. Osoby walczące z nadwagą odczują różnicę bez stosowania drogich suplementów.”
5. “Istnieją badania, które potwierdzają również, że hibiskus zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia kamieni nerkowych.”
6. “Hibiskus może być także stosowany zewnętrznie. Często można go spotkać w składzie kosmetyków ujędrniających i wygładzających skórę. Ponadto nadaje się do pielęgnacji cery naczynkowej i dojrzałej. Skórę można przemywać ostudzonym naparem z hibiskusa. Pomoże na zakażenia i otarcia, ma właściwości przeciwobrzękowe i przeciwzapalne. Sprawdzi się w walce z trądzikiem, ale też z pokrzywką czy owrzodzeniami. Zmniejszy skórne reakcje alergiczne. Taki okład zmniejszy opuchliznę wokół oczu, zwalczy stany zapalne spojówek i zamknie pory.”
[FMP]
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA
Napar z hibiskusa: 1 część suszonego hibiskusa zaparzyć w 5 częściach wody – wówczas napar wyjdzie bardzo intensywny. Parzymy pod przykryciem do 10 minut. Spożywany na czczo zahamuje rozwój bakterii w układzie trawiennym. Dawka powinna być dobrana indywidualnie przez fitoterapeutę.