Chmiel – głębokie neuro-uspokojenie

Chmiel zwyczajny (Humulus lupulus) zobacz co na jego temat pisze literatura zielarska:

 

CIEKAWOSTKI

Chmiel zwyczajny (Humulus lupulus) to roślina, której chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Znana jest u nas głównie jako składnik piwa, jednak ma ona szereg innych zastosowań i to nie od dziś.

 

Chmiel dopiero w czasach słowiańskich został odkryty jako surowiec w browarnictwie. Natomiast starożytni Rzymianie i Grecy uprawiali go, by wspomagał walkę z bezsennością, brakiem apetytu czy nadpobudliwością seksualną.

 

Natomiast w XIX i XX wieku sporządzano nalewkę chmielową, którą leczono uznawany wtedy za chorobę onanizm oraz nimfomanię i histerię.

 

KIEDY STOSOWAĆ?

 bezsenność


 wyczerpanie nerwowe


 trądzik


 stres


 podwyższone napięcie nerwowe


 nerwice żołądkowo-jelitowe


 brak apetytu


 dolegliwości trawienne

 

 

OPIS

 Chmiel zwyczajny wcale nie jest taki zwyczajny. Jego niepowtarzalny skład umożliwia wykorzystanie go w celach zdrowotnych, a także kosmetycznych. Pijąc piwo można poczuć wpływ na jego smak substancji goryczkowych, garbników oraz olejków chmielowych.

 


 
W chmielu prócz tego występuje jednak cała 
gama składników czynnych, których nie wyczuwa się w złocistym napoju, a jednak istnieją i zdecydowanie działają na korzyść człowieka. Chmiel jest rośliną “udomowioną”. Chętnie rośnie w ogrodach, oplatając w błyskawicznym tempie ogrodzenia, podpory, a nawet drzewa. Z czasem na ich ekspansywnych pędach pojawiają się urocze szyszki chmielowe, które mogą być nie tylko ozdobą ogrodu, ale i cennym surowcem zielarskim.

 

OPIS BOTANICZNY

       Chmiel zwyczajny jest pnącą byliną z rodziny konopiowatych. Jego kolebką są Chiny. Dziś rośnie na terenach Ameryki Północnej, niektórych rejonów Azji oraz w Europie, w tym także w Polsce, gdzie występuje dziko w wilgotnych zaroślach.

 

       Pnącze to rośnie nie tylko dziko czy w amatorskich ogrodach, ale także uprawia się je masowo na potrzeby przemysłu piwowarskiego, farmaceutycznego i kosmetycznego. Chmiel uprawia się na stanowiskach dobrze nasłonecznionych i osłoniętych od wiatru, na żyznych glebach o odczynie obojętnym do lekko zasadowego. 

 

       Pnącze to, z haczykowato wygiętymi do tyłu włoskami na krawędziach, o naprzeciwległych, długoogonkowych szorstkich liściach, dorasta do 6 metrów wysokości. Zimą jego naziemna część obumiera, aby wiosną wypuścić z podłoża młode pędy. Jest to roślina dwupienna o kwiatach żeńskich i męskich.

        Kwiaty męskie o średnicy 6 mm posiadają wiechowate kwiatostany, a żeńskie kwiaty posiadają kwiatostany kotkowate, kształtem i budową przypominające szyszki. Kształt szyszki tworzą błoniaste łuski od zewnątrz okryte żółtopomarańczowymi gruczołkami, w których znajduje się lupulina.

 

       Owoce chmielu to kuliste orzeszki o średnicy do 2 mm, przybierające kolor pomarańczowy i jasnobrązowy. Chmiel, w zależności od zawartości związków eterycznych i żywic, dzieli się na odmianę aromatyczną lub goryczkową. Zbiór szyszek chmielowych zaleca się, gdy przybierają barwę zielonożółtą, w pogodne dni sierpnia. 

 

       Suszy się je w temperaturze do 35°C. Przechowywać należy ten surowic w suchym i ciemnym miejscu, maksymalnie przez jeden rok.

 

GALERIA

1/5

2/5

3/5

4/5

5/5

 

 

SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Substancje zawarte w szyszkach chmielu wpływają na ośrodkowy układ nerwowy, dlatego tak skutecznie leczy się nim stany lękowe, stres, depresje i złe samopoczucie.

[FMP]

2. “Dzięki wyciągowi z chmielu można niwelować uderzenia ciepła towarzyszące trudnemu dla kobiet okresowi klimakteriumKwasy goryczkowe posiadają właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwutleniające. Są one również chemoochronne, m.in broniąc skórę przed działaniem czynników chemicznych. Szyszki chmielu to nieoceniony surowiec w kosmetologii. Wyciąg z szyszek można stosować zewnętrznie przy wypadaniu włosów.”

 

3. “Szyszki chmielu świetnie sprawdzają się podczas trądziku, ponieważ skutecznie eliminują bakterie Propionibacterium acnes, które powodują zmiany trądzikowe.”

 

4. “Ekstrakt z szyszek posiada właściwości nawilżające, rozjaśniające, odżywcze, wzmacniając generalnie zniszczone włosy. Dzięki regularnemu stosowaniu włosy z czasem stają się błyszczące, miękkie i delikatne. Z pomocą odwaru chmielowego można też skutecznie walczyć z łupieżem oraz tendencją włosów do przetłuszczania się.”

 

AKTYWNE SKŁADNIKI

 W szyszkach chmielu znajdują się fitoestrogeny, czyli hormony roślinne o silnym działaniu podobnym do estrogenów, dzięki czemu bywają one wykorzystywane pomocniczo w łagodzeniu objawów menopauzy.


 
W szyszkach chmielu znajdują się też flawonoidy i katechiny, będące silnymi antyoksydantami. 


 Lupulina
 występująca w szyszkach chmielu utrudnia przenoszenie bodźców do ośrodkowego układu 
nerwowego. Nieco spowalnia działanie kory mózgowej, działając uspokajająco, głownie w sferze płciowej. 


 
Kolejny składnik szyszek chmielu to tzw. wtórne metabolity, które powstają w roślinie w wyniku 
licznych przemian metabolicznych, a które przy tym nie są roślinie niezbędne do prawidłowego rozwoju i wzrostu. Składniki te mają pozytywny wpływ na kondycję włosów człowieka i jego skóry. 


 Pozostałe substancje czynne
 występujące w szyszkach pobudzają wydzielanie enzymów trzustkowych i jelitowych, 
żółci i soku żołądkowego. Dzięki temu napary z chmielu wykorzystywane są w celu niwelowania dolegliwości spowodowanych zgagą oraz zmniejszają ból brzucha po obfitym posiłku czy też wzdęcia.

 

 

PRZEPISY

 Surowcem uzyskiwanym z chmielu są szyszki, czyli owocostan chmielu oraz lupulina, czyli gruczoły wydzielnicze kwiatostanów chmielu w postaci żółtawego, lepkiego proszku, znajdującego się w szyszkach.

 


 
Aby uzyskać napar z szyszek chmielu należy 1-2 łyżki rozdrobnionego surowca zalać 1 szklanką wrzącej 
wody, odstawić pod przykryciem na pół godziny, po czym przecedzić i pić 2 razy dziennie po 100-200 ml.

 


 Nalewkę
 chmielową otrzymuje się, zalewając 50 g szyszek chmielu 250 ml alkoholu 70%. Tak 
przygotowaną miksturę należy na tydzień odłożyć w ciemne miejsce, następnie przefiltrować i zlać czystą nalewkę do butelki. Odstawić ją w ciemne miejsce na kolejnych kilka dni. Nalewkę można spożywać 3 razy dziennie po jednej łyżeczce. 

 


 
Można też przygotować chmielową miksturę, która poprawi kondycję problematycznych włosów. W tym 
celu należy wymieszać po jednej łyżce szyszek chmielu, korzenia mydlnicy oraz kwiatów rumianku. Mieszankę ziół zalać 2 szklankami zimnej wody i ogrzewać pod przykryciem 10 minut. Po przecedzeniu ostudzić płyn i myć nim włosy jak szamponem <- świetna mikstura.

PRZECIWWSKAZANIA

– dzieci do 12 roku życia

– ciąża i karmienie piersią

– łączenie chmielu z syntetycznymi lekami uspokajającymi i przeciwdepresyjnymi bez konsultacji z lekarzem[/FMP]