Porost islandzki (Cetraria  Islandica) – Zobacz co pisze literatura zielarska na jego temat:

 CIEKAWOSTKI

Inną nazwą porostu islandzkiego jest tarczownica lub płucnica islandzka. Bywa też nazywany mchem islandzkim. Ponieważ jest to organizm, któremu szczególnie sprzyja chłodny klimat, jako pierwsi jego właściwości lecznicze odkryli Wikingowie oraz rdzenni mieszkańcy Syberii, szerzej w tych celach zaczęto ją wykorzystywać dopiero około XVI wieku. Poza zastosowaniem w medycynie ludowej okazały się przydatne także w produkcji papieru, nici czy barwników do tkanin. Okazuje się także, że porost islandzki odnajdywał zastosowanie w kuchni, jako dodatek do dań czy też pokarm w czasach głodu.

KIEDY WARTO STOSOWAĆ?

Kaszel

 Choroby układu oddechowego

 Stany zapalne

 Choroby układu moczowego i jąder

 Problemy z tarczycą 

 Zakażenia bakteriami

 Gruźlica

 Problemy trawienne

 Wymioty

 Choroba morska

 Wrzody żołądka

 Trądzik

 Łojotok

 Trudno gojące się rany

 Owrzodzenia

 Stany zapalne i infekcje oczu

 Zatrucia

 Przeziębienia

OPIS ZIOŁA

 Choć porost islandzki z automatu kojarzy nam się z czymś pochodzącym z chłodnej Skandynawii, jest to organizm występujący właściwie na całym świecie. W Polsce od wieków wykorzystywany w ziołolecznictwie był tak często zbierany, że obecnie jego naturalne siedliska są pod ochroną.

 Trudno się temu dziwić. Ostatecznie można uznać, że płucnica jest równie skutecznym środkiem na wszelkie dolegliwości układu oddechowego, co prawoślaz. Ma działanie wykrztuśne i przeciwkaszlowe, a jednocześnie działa osłaniająco na tkanki.

– Dodatkowo chroni je przed atakami bakterii, działa antyseptycznie i odkażająco.

  Posiada właściwości przeciwzapalne. Dlatego też pomoże we wszelkich schorzeniach przebiegających z nieżytem dróg oddechowych, takich jak grypa czy przeziębienie. W przeszłości wspierała także leczenie gruźlicy. 

  Szczególne połączenie składników aktywnych wzmacnia cały organizm, przyspieszając powrót do pełnego zdrowia po przebytych chorobach. Równie skutecznie działa też porost islandzki na wszelkie problemy układu pokarmowego. Wspiera proces metabolizmu.

  W zależności od tego, czy spożyjemy dużą porcję porostu, czy mniejszą, możemy zwiększyć lub zmniejszyć produkcję soków trawiennych. Ponadto chroni błony śluzowe żołądka i jelit. Sprawdzi się u osób, które walczą z zakwaszeniem organizmu i chcą przywrócić pełną sprawność pracy trzustki i wątroby. Harmonijne działanie tych narządów pomoże ostatecznie zmniejszyć dolegliwości takie jak wymioty i mdłości, czy też oczyścić organizm z toksyn.

  Podziała moczopędnie, a w niektórych przypadkach przeciwpotnie, a nawet uspokajająco.

  Porost ma zbawienny wpływ na skórę – odkaża ją, przyspiesza gojenie ran i chroni przed złuszczaniem czy łojotokiem. 

  Udowodniono, że zawarta w poroście lichenina ma działanie antynowotworowe.

 OPIS BOTANICZNY

      Porost islandzki jest gatunkiem grzybów, które porastają właściwie całą kulę ziemską, z wyjęciem Antarktydy i Afryki. Ponieważ woli klimat chłodniejszy, częściej można go spotkać na terenach półkuli południowej. W Polsce znajduje się pod ochroną. Przyjmuje formę niewielkiego krzaczka nieposiadającego przyczepu do podłoża. Może porastać np. kamienie. 

      Występuje w kępkach i wyróżnia się postrzępioną, sztywną plechą. To właśnie ona jest surowcem zielarskim, który dla zachowania swoich właściwości powinien być przechowywany tak, by szczelnie go odizolować od światła słonecznego.

AKTYWNE SKŁADNIKI

 Węglowodany, celuloza, hemiceluloza, barwniki.

 Minerały: jod, miedź, krzem – wspierające między innymi pracę tarczycy i układu oddechowego.

Kwasy porostowe – o działaniu zwalczającym ataki bakterii.

Lichenina – o właściwościach antynowotworowych.

Śluzy – działające osłonowo.

SPEKTRUM DZIAŁANIA

1. “Porost islandzki przede wszystkim korzystnie wpływa na układ oddechowy. Często można znaleźć go w składzie preparatów na kaszel, gdzie towarzyszy np. prawoślazowi o podobnym działaniu. Warto po niego zatem sięgać nie tylko by zwalczyć kaszel czy podziałać wykrztuśnie, ale też złagodzić objawy grypy, przeziębienia czy nawet kataru wynikającego z alergii na pyłki.”

2. “Ma działanie powlekające i antybiotyczne, dlatego wspiera organizm w walce z atakami wirusów i bakterii.”

3. “Ważną zaletą porostu islandzkiego jest regulujący wpływ na układ pokarmowy. Przynosi ulgę w chorobach wrzodowych, zatruciach pokarmowych, niweluje mdłości i wymioty.”

4. “Wzmaga produkcję enzymów zawartych w takich substancjach jak ślina, soki żołądkowe, jelitowe czy trzustkowe. Dzięki temu poprawia trawienie i poprawia wchłanianie składników odżywczych z pokarmu. Ma działanie przeciwzapalne. Wspiera pracę trzustki, wątroby i nerek.”

5. “Pomoże też zwalczyć zapalenie pęcherza lub jąder.”

6. “Ciekawą właściwością jest też redukowanie nieprzyjemnych objawów choroby lokomocyjnej.”

7. “Reguluje także cykl miesiączkowy, chroni przed upławami i pozwala uniknąć problemów z tarczycą.“

8. “Inną ważną cechą porostu islandzkiego jest działanie antynowotworowe.”

9. “Wzmacnia organizm i reguluje jego procesy metaboliczne. Wspiera sprawne wydalanie toksyn, które mogą prowadzić do uszkodzeń komórek, a przez to do powstawania nowotworów. Jednocześnie porost islandzki może zmniejszyć pocenie się, zadziała odtruwająco i lekko uspokajająco.”

10. “Korzystną dla całego organizmu cechą jest działanie gojące i osłaniające. Dzięki temu wzmacnia naturalne mechanizmy obronne organizmu zarówno w układzie trawiennym, jak i oddechowym czy też na powierzchni skóry.”

11. “Napar z porostu sprawdzi się do pielęgnacji skóry – podziała oczyszczająco i nawilżająco. Ukoi stany zapalne i zapobiegnie łuszczycy oraz trądzikowi. Przy regularnym stosowaniu można zaobserwować zahamowanie produkcji łoju. Można też zastosować go do przyspieszenia procesu gojenia ran. W formie płukanek sprawdzi się też do regeneracji włosów.”

12. “Pomoże w pielęgnacji oczu. Przynosi ulgę przy podrażnieniach i przemęczeniu oraz zapaleniu spojówek. Pozwoli też pozbyć się cieni pod oczami oraz opuchlizny.”

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

 Napar (Infusum) z porostu islandzkiego: 2 łyżki plechy zalać 1 szklanką wrzątku i odstawić na pół godziny. Następnie odcedzić i pić max. 6 razy dziennie w niewielkich porcjach.

 Odwar: 2 łyżki plechy zalać 1 szklanką wody i gotować przez kwadrans. Pić często, ale niedużo, podobnie jak napar.

 Macerat: rozdrobnić 2 łyżki porostu i zalać je 1 szklanką przegotowanej, ale przestudzonej wody. Gotowy do spożycia po 5 godzinach. Może być stosowany zewnętrznie lub wewnętrznie.

 Nalewka: na pół szklanki plechy, 300 ml wódki. Może być też wino. Zalać i odstawić na 2 tygodnie.