Imbir – niedoceniona moc układu immunologicznego.

 CIEKAWOSTKA

 Korzeń imbiru tak naprawdę nie jest korzeniem, a kłączem – to interesuje chyba tylko fitogramatyków 🙂

 

Nazwa gatunku “Zingiber” pochodzi od sanskrytu starożytnego języka, co oznacza “w kształcie rogu”.

 

 Istnieje około 1400 członków rodziny kłączy imbirowatych (zingiberaceae).

 

 OPIS ZIOŁA

  Imbir ma wiele odmian i każdy z nich posiada podobne składniki, ale każdy z nich może wykazywać trochę inne działanie.

 

Ten “tradycyjny” wykorzystywany w kulinariach, również wykazuje lecznicze właściwości i ten artykuł, właśnie go dotyczy.

 

 Jest jednym z tych ziół, które doskonale komponują się do połączenia z innymi ziołami, w celu wzmocnienia ich działania. Spowodowane jest to właściwościami, które rozluźniają naczynia krwionośne i poprawiają krążenie. Dzięki temu aktywne składniki są skutecznie rozprowadzone po naszym organizmie. 

 

 Imbir skutecznie łagodzi nudności, biegunkę, zmniejsza gorączkę, wygasza stany zapalne z dróg oddechowych, rozkurcza żołądek.

 

 Sprawdzi się również w stanach lękowych i podziała przeciwbólowo (czasami lepiej niż leki z apteki).

 

 

 KIEDY WARTO STOSOWAĆ

 Zakażenia i infekcje (bakteryjne, wirusowe, grzybicze)

 Oporne infekcje

 Przeciwkaszlowo

 Przeciwbólowo

 Migreny

 Pobudza krążenie

 Rozgrzewając (dla osób z zimnymi kończynami)

 Podczas odpasożytniania 

 Przy biegunkach

 Przy stanach zapalnych

 Gazdy i wzdęcia

  Przy wymiotach

 Przy skurczach

 

 

 Jakie patogeny niszczy imbir?

– Acientobacter baumannii

– Aspergillus Niger

– Angiostrongylus cantonensis

– Bacillus subtilis

[FMP]

– Anisakis simplex

– Campylobacter jejuni

– Candida albicans

– Candida glabrata

– Coliform bacilli

– Dirofilaria immitis

– Escherichia coli

– Fusarium monilifrome

– Haemonchus contortus

–  Haemophilus influenzae

– Helicobacter pylori (cagA+strains)

– Hepatitis C

– HIV-1

– Human cytomegalovirus

– Influenza A

–  Klebisella pneumoniae

– Listeria spp.

– Porphyromonas endodonatils

– Porphymonas gingivalis

– Prevotella intermedia

– Proteus vulgaris

– Pseudomonas aeruginosa

– Rhinovrius spp.(zwłaszcza 1B)

– Salmonella typhimurium

– Shigella dysentariae

– Shigella fexneri

– Staphylococcus auerus

– Staphylococcusepidermidis

– Viridans streptococci

 

 OPIS BOTANICZNY

Ciężko stwierdzić pierwotną lokalizację geograficzną imbiru, chociaż szacuje się, że mogą być to rejony Azji.

Imbir w Chinach i Indiach był uprawiany już ponad 4 tysiące lat temu.

 

Rozwija się na terenach nizinnych i wyżej nawet do około 1500metrów n.p.m.

Imbir jest wieloletnią rośliną i upodobała sobie ciepłe i wilgotne klimaty.

Dorasta do metra wysokości i jego łodyga może przypominać bambusa.

Wszystkie gatunki są bardzo podobne i przez to są często mylone.

 

 GALERIA 

 

1/3

2/3

3/3

 

 AKTYWNE SKŁADNIKI

 Imbir kryje w sobie kilkaset związków o różnym działaniu. Należą do nich np.:

 Gingerole

 Giberol

 Zingiberene

 Shogaole

3-dihydroshogaole

 labdadien

 olejki i lotne związki – to właśnie one posiadają największa moc antywirusową, dlatego ważne jest aby nie dopuścić do ich ulotnienia podczas przygotowywania.

 

Lek z Twojej kuchni *IMBIR*

😍 Z tego wideo dowiesz się:
✅ Jak przygotować leczniczy sok
✅ Dlaczego imbir jest tak silnym antybiotykiem?
✅ Dlaczego herbatka imbirowa nie działa?
✅ Kiedy koniecznie trzeba go zastosować?
✅ Kiedy może zaszkodzić?
✅ Co jeszcze można z nim zrobić?

✅ Jeśli to wideo Ci się podobało, proszę udostępnij 🙂

😍 Wideo o kurkumie wyślę przedpremierowo na e-mail, a tutaj możesz się zapisać: https://fitoterapia.pl/zapis

Opublikowany przez Ziołolecznictwo – fitoterapia.pl Wtorek, 19 listopada 2019

 

SPEKTRUM DZIAŁANIA

Wszędzie tam, gdzie rośnie imbir lub można go importować i jednocześnie wszędzie tam, gdzie nie jest się więźniem współczesnej lekarskiej technologii, imbir jest stosowany jako synergetyk leczenia wielu chorób.

 

1.  “W Birmie świeży korzeń gotuje się z sokiem palmowym w leczeniu górnych dróg oddechowych.”

2. “W Kongo imbir miażdży się i miesza z sokiem z drzewa mango na przeziębienie i grypę.”

3. “Na Filipinach, świeży imbir gotuje się z wodą i cukrem na leczenie bólu gardła”

4. “Imbir jest zdrowym stymulantem układu pokarmowego”.

5. “W ajurwedzie stosuje się w leczeniu niestrawności, wzdęć, kolki, wymiotów, skurczów żołądka, gorączce, przeziębieniu, astmy, braku apetytu i biegunce.”

6. “W tradycyjnej medycynie chińskiej stosuje się go jako środek napotny, przeciwwymiotny, mukolityczny, przeciwkaszlowy, odtruwający i przeciwzapalny – uważa się również, że specyficznie rozgrzewa płuca osobom, które źle adaptują się do zimna”.

7. “W zachodniej praktyce botanicznej, wykorzystuje się w podobnych dolegliwościach, ale głównie w przypadku dolegliwości żołądkowych i jelitowych”.

 

 JAK PRZYGOTOWAĆ

Najlepszą formą będzie świeży sok wyciśnięty z korzenia, pod postacią gorącej herbaty – wtedy jest najsilniejszy.

 

 Herbata imbirowa jest bardzo skuteczna w leczeniu infekcji. W ciągu 30 minut jej substancje już krążą w krwiobiegu, walcząc z patogenami. W około 60 minucie osiągają ilościowo najwyższą wartość, a później zaczynają opadać.

 

 Większe ilości soku można ustabilizować alkoholem – w proporcji sok do alkoholu 80:20, a później można go dodać do ziołowych mieszanek. Takie mieszanki będą działały synergicznie, ponieważ imbir będzie zwiększał przyswajalność / wchłanianie tych dodatkowych ziół.

 

 Spożywczo można go stosować dużo, wszędzie i często 🙂

 

 

 Mocna herbatka / sok – Jeden kawałek imbiru wielkości trzech kciuków, zetrzyj na najmniejszych oczkach tarki. (Można odłączyć soki od resztek i wykorzystać sam sok, a z resztek zrobić napar) Całość zalej 300 ml gorącej wody (nie wrzątku!). Pić do 6 filiżanek dziennie w ostrych stanach. Dla mocniejszego efektu można dodać szczyptę pieprzu cayenne, łyżkę prawdziwego miodu i sok z cytryny. 

 

 Napar – Po wyciśnięciu soków zostają resztki, które można zalać gorącą wodą i odstawić na 6 godzin pod przykryciem.

 

 Zewnętrznie  – sok z imbiru można stosować do łagodzenia bólu po oparzeniach i w celu przyspieszenia gojenia ran. Zapewne domyślasz się, że zewnętrznie sprawdzi się również jako lek przeciwgrzybiczy i przeciwbakteryjny bezpośrednio podany na miejsce zajęcia.

 

Nalewka – Nalewki nie można przygotować z suszonego korzenia! Świeżo przetarty na tarce korzeń miesza się z alkoholem 80 – 95% w stosunku 1:2. Stosuje się kroplami ale ilość i częstotliwość powinna być przygotowana przez fitoterapeutę lub naturoterapeutę.

 

 

 Pamiętaj aby napar i mocna herbatka były pod przykryciem – im mniej olejków eterycznych ucieknie tym lepiej.

 

 

Imbir suszony jest bezużyteczny – można go stosować wyłącznie w celach rozgrzewających.

 

 

Przeciwwskazania: Należy unikać większych ilości w ciąży (przez efekt emmenagoga czyli wzrost przepływu menstruacyjnego oraz skutki poronne). Imbir może zaostrzyć kamicę żółciową. Zdarza się, że możne powodować gazy, wzdęcia i zgagę ale najczęściej się to obserwuje przy wysuszonym i sproszkowanym korzeniu.

 

 

 Interakcje: Imbir działa synergistycznie z wieloma antybiotykami zwłaszcza aminoglikozydami, przez co zwiększa ich siłę działania (tą właściwość można wykorzystać zwłaszcza przeciwko opornym patogenom).

[/FMP]

 

Dodaj komentarz