CIEKAWOSTKA
Korzeń imbiru tak naprawdę nie jest korzeniem, a kłączem – to interesuje chyba tylko fitogramatyków 
Nazwa gatunku “Zingiber” pochodzi od sanskrytu starożytnego języka, co oznacza “w kształcie rogu”.
Istnieje około 1400 członków rodziny kłączy imbirowatych (zingiberaceae).
OPIS ZIOŁA
Imbir ma wiele odmian i każdy z nich posiada podobne składniki, ale każdy z nich może wykazywać trochę inne działanie.
Ten “tradycyjny” wykorzystywany w kulinariach, również wykazuje lecznicze właściwości i ten artykuł, właśnie go dotyczy.
Jest jednym z tych ziół, które doskonale komponują się do połączenia z innymi ziołami, w celu wzmocnienia ich działania. Spowodowane jest to właściwościami, które rozluźniają naczynia krwionośne i poprawiają krążenie. Dzięki temu aktywne składniki są skutecznie rozprowadzone po naszym organizmie.
Imbir skutecznie łagodzi nudności, biegunkę, zmniejsza gorączkę, wygasza stany zapalne z dróg oddechowych, rozkurcza żołądek.
Sprawdzi się również w stanach lękowych i podziała przeciwbólowo (czasami lepiej niż leki z apteki).
KIEDY WARTO STOSOWAĆ
Zakażenia i infekcje (bakteryjne, wirusowe, grzybicze)
Oporne infekcje
Przeciwkaszlowo
Przeciwbólowo
Migreny
Pobudza krążenie
Rozgrzewając (dla osób z zimnymi kończynami)
Podczas odpasożytniania
Przy biegunkach
Przy stanach zapalnych
Gazdy i wzdęcia
Przy wymiotach
Przy skurczach
Jakie patogeny niszczy imbir?
– Acientobacter baumannii
– Aspergillus Niger
– Angiostrongylus cantonensis
– Bacillus subtilis
[FMP]
– Anisakis simplex
– Campylobacter jejuni
– Candida albicans
– Candida glabrata
– Coliform bacilli
– Dirofilaria immitis
– Escherichia coli
– Fusarium monilifrome
– Haemonchus contortus
– Haemophilus influenzae
– Helicobacter pylori (cagA+strains)
– Hepatitis C
– HIV-1
– Human cytomegalovirus
– Influenza A
– Klebisella pneumoniae
– Listeria spp.
– Porphyromonas endodonatils
– Porphymonas gingivalis
– Prevotella intermedia
– Proteus vulgaris
– Pseudomonas aeruginosa
– Rhinovrius spp.(zwłaszcza 1B)
– Salmonella typhimurium
– Shigella dysentariae
– Shigella fexneri
– Staphylococcus auerus
– Staphylococcusepidermidis
– Viridans streptococci
OPIS BOTANICZNY
Ciężko stwierdzić pierwotną lokalizację geograficzną imbiru, chociaż szacuje się, że mogą być to rejony Azji.
Imbir w Chinach i Indiach był uprawiany już ponad 4 tysiące lat temu.
Rozwija się na terenach nizinnych i wyżej nawet do około 1500metrów n.p.m.
Imbir jest wieloletnią rośliną i upodobała sobie ciepłe i wilgotne klimaty.
Dorasta do metra wysokości i jego łodyga może przypominać bambusa.
Wszystkie gatunki są bardzo podobne i przez to są często mylone.
GALERIA
1/3
2/3
3/3
AKTYWNE SKŁADNIKI
Imbir kryje w sobie kilkaset związków o różnym działaniu. Należą do nich np.:
Gingerole
Giberol
Zingiberene
Shogaole
3-dihydroshogaole
labdadien
olejki i lotne związki – to właśnie one posiadają największa moc antywirusową, dlatego ważne jest aby nie dopuścić do ich ulotnienia podczas przygotowywania.
Lek z Twojej kuchni *IMBIR*
Z tego wideo dowiesz się:
Jak przygotować leczniczy sok
Opublikowany przez Ziołolecznictwo – fitoterapia.pl Wtorek, 19 listopada 2019
SPEKTRUM DZIAŁANIA
Wszędzie tam, gdzie rośnie imbir lub można go importować i jednocześnie wszędzie tam, gdzie nie jest się więźniem współczesnej lekarskiej technologii, imbir jest stosowany jako synergetyk leczenia wielu chorób.
1. “W Birmie świeży korzeń gotuje się z sokiem palmowym w leczeniu górnych dróg oddechowych.”
2. “W Kongo imbir miażdży się i miesza z sokiem z drzewa mango na przeziębienie i grypę.”
3. “Na Filipinach, świeży imbir gotuje się z wodą i cukrem na leczenie bólu gardła”
4. “Imbir jest zdrowym stymulantem układu pokarmowego”.
5. “W ajurwedzie stosuje się w leczeniu niestrawności, wzdęć, kolki, wymiotów, skurczów żołądka, gorączce, przeziębieniu, astmy, braku apetytu i biegunce.”
6. “W tradycyjnej medycynie chińskiej stosuje się go jako środek napotny, przeciwwymiotny, mukolityczny, przeciwkaszlowy, odtruwający i przeciwzapalny – uważa się również, że specyficznie rozgrzewa płuca osobom, które źle adaptują się do zimna”.
7. “W zachodniej praktyce botanicznej, wykorzystuje się w podobnych dolegliwościach, ale głównie w przypadku dolegliwości żołądkowych i jelitowych”.
JAK PRZYGOTOWAĆ
Najlepszą formą będzie świeży sok wyciśnięty z korzenia, pod postacią gorącej herbaty – wtedy jest najsilniejszy.
Herbata imbirowa jest bardzo skuteczna w leczeniu infekcji. W ciągu 30 minut jej substancje już krążą w krwiobiegu, walcząc z patogenami. W około 60 minucie osiągają ilościowo najwyższą wartość, a później zaczynają opadać.
Większe ilości soku można ustabilizować alkoholem – w proporcji sok do alkoholu 80:20, a później można go dodać do ziołowych mieszanek. Takie mieszanki będą działały synergicznie, ponieważ imbir będzie zwiększał przyswajalność / wchłanianie tych dodatkowych ziół.
Spożywczo można go stosować dużo, wszędzie i często
Mocna herbatka / sok – Jeden kawałek imbiru wielkości trzech kciuków, zetrzyj na najmniejszych oczkach tarki. (Można odłączyć soki od resztek i wykorzystać sam sok, a z resztek zrobić napar) Całość zalej 300 ml gorącej wody (nie wrzątku!). Pić do 6 filiżanek dziennie w ostrych stanach. Dla mocniejszego efektu można dodać szczyptę pieprzu cayenne, łyżkę prawdziwego miodu i sok z cytryny.
Napar – Po wyciśnięciu soków zostają resztki, które można zalać gorącą wodą i odstawić na 6 godzin pod przykryciem.
Zewnętrznie – sok z imbiru można stosować do łagodzenia bólu po oparzeniach i w celu przyspieszenia gojenia ran. Zapewne domyślasz się, że zewnętrznie sprawdzi się również jako lek przeciwgrzybiczy i przeciwbakteryjny bezpośrednio podany na miejsce zajęcia.
Nalewka – Nalewki nie można przygotować z suszonego korzenia! Świeżo przetarty na tarce korzeń miesza się z alkoholem 80 – 95% w stosunku 1:2. Stosuje się kroplami ale ilość i częstotliwość powinna być przygotowana przez fitoterapeutę lub naturoterapeutę.
Pamiętaj aby napar i mocna herbatka były pod przykryciem – im mniej olejków eterycznych ucieknie tym lepiej.
Imbir suszony jest bezużyteczny – można go stosować wyłącznie w celach rozgrzewających.
Przeciwwskazania: Należy unikać większych ilości w ciąży (przez efekt emmenagoga czyli wzrost przepływu menstruacyjnego oraz skutki poronne). Imbir może zaostrzyć kamicę żółciową. Zdarza się, że możne powodować gazy, wzdęcia i zgagę ale najczęściej się to obserwuje przy wysuszonym i sproszkowanym korzeniu.
Interakcje: Imbir działa synergistycznie z wieloma antybiotykami zwłaszcza aminoglikozydami, przez co zwiększa ich siłę działania (tą właściwość można wykorzystać zwłaszcza przeciwko opornym patogenom).